Supermarkt in de kerk

Dat zowel het bisdom als de stad ervoor kiest om van de SintAnnakerk in Gent een Delhaize te maken (DS 7 december) is jammer. Het getuigt van een achterhaald en gepolariseerd beleid waarbij secularisatie alleen als een probleem wordt beschouwd en waarbij het sacrale en het profane tegenover elkaar worden geplaatst. Wat een gebrek aan inspiratie, verbeelding, vertrouwen en ondernemingszin.

Een supermarkt in een kerk? Geen probleem, maar hoe kunnen de vele inhoudelijke en vormelijke kwaliteiten van de plek ten volle ingezet worden? Een kerk alleen als een curieus decor voor een nieuwe functie beschouwen, is een gemiste kans.

In wezen dient een kerkgebouw om te verbinden. Het is een ideale plek om in een geglobaliseerde wereld te oefenen in ‘samenleven’ en om in een snel verande rende wereld te leren omgaan met ‘het vreemde’. Kerkgebouwen bieden ons ook een bijzondere leegte, stilte, schoonheid en licht, en zijn dus ideale plekken voor verstilling en verdieping. Veel kerkgebouwen zijn ook vanuit historisch oogpunt heel rijke plekken die ons helpen beseffen dat ons persoonlijke leven op deze planeet maar een milliseconde duurt in het licht van verleden en toekomst.

Veel beleidsmakers maken zich zorgen over welke functies al dan niet kunnen in een kerk. De belangrijkste vraag is: hoe breng je een nieuwe functie in een kerk op zo’n manier dat het oude gebouw en de nieuwe functie elkaar versterken? Als Delhaize een kopie maakt van al zijn andere winkels, dan is dat een gemiste kans, omdat een kerk een grotere sociale, culturele en spirituele potentie in zich draagt. Misschien hebben we niet te veel lege kerken, maar te weinig?