Jong, ongerust en vaak onbegrepen
Klimaatactiviste Anuna De Wever (17) vindt niet dat haar punt is gemaakt. Dus trekt ze donderdag weer de straat op. ‘Hopelijk zijn we met nog meer.’
BRUSSEL I En of ze blij is ... ‘Ik ben enorm tevreden! 4.000 jongeren die betogen, dat is het ultieme signaal dat we nodig hadden. Ik ben hen allen zo dankbaar. Dit toont hoeveel mensen de klimaatzaak aanbelangt.’
Eén dag nadat duizenden scholieren naar Brussel waren afgezakt om er van de regering meer daadkracht te eisen voor het klimaat, zat Anuna De Wever (17) weer gewoon op de schoolbanken. Samen met Kyra Gantois (19) is ze het gezicht van een jonge, ongeruste generatie, een generatie die van volwassenen soms smalend en cynisch het verwijt krijgt zelf een van de grootste vervuilers te zijn.
Hoe ze het momentum hoopt vast te houden? ‘Door volgende donderdag opnieuw de straat op te trekken’, zegt De Wever. ‘Hopelijk zijn we dan met nog meer. Veel mensen denken dat, nu we zo massaal hebben geprotesteerd, “dit wel volstaat voor enkele maanden”. Maar het is net het moment om door te duwen.’
Haar ouders steunen haar in haar engagement – ‘Ze zijn zoals mij: heel activistisch’ – maar niet elke volwassene reageert enthousiast. ‘De cynische reacties probeer ik niet te lezen. Dat politici nu openstaan voor een gesprek (zowel Vlaams minister van Energie Lydia Peeters als federaal minister van Energie Marie Christine Marghem gaf vrijdag aan te willen overleggen, red.), bewijst dat we al een statement hebben gemaakt. Maar ons doel is ver van bereikt. België moet dringend meer initiatief nemen op klimaatvlak. Ik ben geen klimaatexpert en wil evenmin meeschrijven aan het beleid. Dat is niet mijn job. Onze boodschap moet gewoon worden gehoord.’
Burgerlijke ongehoorzaamheid
De spijbelende scholieren leiden bij directies tot kopzorgen. Want hun leerlingen strijden dan wel voor een goede zaak, tegelijk missen ze door te protesteren tijdens de schooluren belangrijke leerstof. ‘De leerlingen moeten zich bewust zijn van welke risico’s ze nemen’, zegt Jessie Feynen, de directeur van het Atheneum in Mortsel, waar Anuna De Wever school loopt. ‘Als ze spijbelen, moeten ze bijvoorbeeld zelfstandig leerstof inhalen. Onwettige afwezigheid kan niet blijven duren. We moeten erover waken dat het schoolwerk niet in het gedrang komt. We zijn bezorgd dat de leerlingen de eindmeet niet halen.’
Jan Maddens, directeur van het Antwerpse Pius XInstituut, ziet in de spijbelende scholieren een vorm van burgerlijke ongehoorzaamheid. Hij zag donderdag on
‘Veel mensen denken dat “dit wel volstaat voor enkele maanden”. Maar het is net het moment om door te duwen’ ANUNA DE WEVER Klimaatactiviste
‘Het blijft spijbelen. We kunnen dat toch onmogelijk aanmoedigen?’
JAN MADDENS
Directeur Pius XInstituut Antwerpen
Duizenden scholieren daagden donderdag in Brussel op. ‘Ouders moeten begrijpen dat dit ook Anuna De Wever: ‘We moeten worden gehoord.’ is.’
geveer een vierde van zijn derde graad richting Brussel vertrekken. ‘Het blijft spijbelen’, zegt Maddens. ‘We kunnen dat toch onmogelijk aanmoedigen? We zullen met de leerlingen in gesprek gaan.’
Waarom de leerlingen tijdens de lesuren en niet op een woensdagnamiddag of in het weekend betogen? Simpel, zegt De Wever: ‘Als we deze actie tijdens de middagpauze of in het weekend zouden organiseren, krijgen we nauwelijks aandacht. Ons enige drukkingsmiddel is de school.’ Ook voor de kritiek van mensen als econoom Geert Noels, die donderdag een foto van een verlaten festivalcamping vol afval en achtergelaten tentjes postte met de hashtag #Brossenvoorhetklimaat, heeft ze begrip. ‘Hij heeft gelijk’, zegt De Wever. ‘Veel jongeren doen dat nog altijd. Maar net daarom pleiten we voor een mentaliteitswijziging, bij volwassenen én jongeren. Ikzelf kan ook nog veel doen voor het klimaat. En toch zijn we niet hypocriet.’
‘Het feit dat meer dan 70.000 mensen deelnamen aan Claim The Climate en dat België dan nog weigert een verklaring met ambitieuzere klimaatdoelstellingen te ondertekenen, is niet normaal. Je hoeft helemaal geen klimaatexpert te zijn om dat in te zien. Sommige volwassenen denken “laat ze maar doen, die jongeren”, maar we zijn niet zomaar jongeren. We zijn een hele generatie!’
Zoals de jaren 70
Volgens Paolo Van Dommelen (17) hebben ‘oudere mensen een conservatievere kijk’. De scholier is trekker van Generation Z, de ecogroep op de Europese school II in Woluwe, maar was donderdag niet aanwezig. ‘Ik had een examen, anders was ik er wel geweest. Ouders willen dat hun zonen en dochters hetzelfde onderwijs krijgen als zij, maar begrijpen niet dat de wereld zo snel verandert. En dat we wel móéten protesteren. Het is een deel van het leven. In de jaren zeventig had je ook studentenprotesten. Die hebben toen veel in gang gezet. Ouders moeten begrijpen dat dit ook een moment van verandering is. Ze moeten hun kinderen toelaten om te protesteren. Ik begrijp dat ze zo reageren, maar dit zijn andere tijden. De protesten zijn nodig om impact te hebben. Anders luisteren de politici niet.’