Vlaams minister van Werk Philippe Muyters zei eerder al dat buitenlandse werknemers onze welvaart op peil zullen houden

CHEF ECONOMIE

Ze zijn erg gegeerd bij de één. En erg ongeliefd bij de ander: migranten die naar ons land komen om te werken.

Werkgevers smachten naar extra arbeidskrachten. Volgens de laatste cijfers staan in Vlaanderen 50.000 vacatures open. In eigen land zijn werknemers maar moeilijk te vinden.

Tegelijk staan weinig Belgen klaar om migranten met open armen te ontvangen. Minder dan de helft van de Belgen staat positief tegenover nietEuropese migratie, zo blijkt uit cijfers van Eurobarometer. Arbeidsmigranten pikken jobs in, ze wegen op de lonen en kosten geld aan de sociale zekerheid, zo luiden de bezwaren.

Dat negatieve sentiment zal arbeids migranten niet tegenhouden, vooral omdat werkgevers steeds nadrukkelijker zelf op zoek zullen gaan. Door de krapte op de arbeidsmarkt slinkt het aantal inzetbare werklozen. Een economische afkoeling zal het tekort niet wegwerken.

In de eisenbundels die de werkgeversfederaties in de aanloop van de verkiezingen op tafel leggen, blijven ze op de vlakte over economische migratie. Het politieke klimaat is er niet naar, met een regering die net over migratie gevallen is. Ze verkiezen om tot de regeringsvorming te wachten om hun grieven kracht bij te zetten.

Dat hoeft niet in dovemansoren te vallen. Ook de NVA, die zich profileert op migratie en identiteit, is een voorstander van economische migratie. ‘Buitenlandse werknemers zullen onze welvaart op peil houden’, verklaarde Philippe Muyters midden vorig jaar. Als Vlaams minister van Werk versoepelde hij de voorwaarden om hoog én laaggeschoolden naar Vlaanderen te halen.

Dat zal niet leiden tot massale immigratie, zoals de gastarbeiders in de steenkoolmijnen. Maar in 2019 zullen buitenlanders wel meer werk verzetten in ons land, doordat werkgevers nadrukkelijker naar arbeidsmigranten zullen lonken.