Een vrouwelijke regeringsleider, eindelijk
REDACTEUR WETSTRAAT
Het is meer dan tien jaar geleden dat Marie Arena (PS) afzwaaide als ministerpresident van de Franse Gemeenschap. Die heeft een relatief kleine regering en is bevoegd voor materies als onderwijs, cultuur en sport in Franstalig België. Samen met haar partijgenote Laurette Onkelinx, die dezelfde post eind vorige eeuw bekleedde, is Arena de enige vrouwelijke regeringsleider die ons land ooit gekend heeft. De Brusselse, Waalse, Duitstalige of Vlaamse regering – zelfs de Brusselse gemeenschapscommissies had nog nooit een vrouwelijke voorzitter. Nog nooit was een vrouw federaal premier, nog nooit stond een Vlaamse politica aan het hoofd van een regering.
Anno 2019 is dat een anomalie, laat staan anno 2024. Want na de verkiezingen van 26 mei kent ons land, behoudens ongelukken en cours de route, vijf jaar electorale stilstand. Als er dit jaar geen vrouwelijke regeringsleider (of is het leidster?) benoemd wordt, zijn we al bijna een kwart ver in de 21ste eeuw voor ze er wel kan komen.
Groen en allochtoon
Ik schat de kans hoog in dat het dit jaar zover is. De maatschappelijke druk zal alleen maar toenemen. Als we zo graag de verlichtingswaarden als gelijkheid van man en vrouw willen uitdragen, dan is het moeilijk te verantwoorden dat het ook na al die decennia niet lukt om een geschikte (Vlaamse) vrouw te vinden. De nominatie van Steven Vanackere bij de Nationale Bank veroorzaakte controverse, waarom de benoeming van de zoveelste man als regeringsleider niet?
Ook politiek gezien liggen de kaarten niet slecht. Bij CD&V ligt Vlaams viceministerpresident Hilde Crevits in poleposition als kandidaat voor een stap hogerop. Ook de kans dat Gwendolyn Rutten een regering zal leiden, mogelijk de federale, is niet onbestaande – ook al zegt ze zelf voorzitster van Open VLD te willen blijven. Rutten pleitte in november al voor evenveel vrouwelijke als mannelijke ministers, zowel in de nieuw te vormen Vlaamse als de federale regering.
Aan Franstalige kant kan Ecolo voor een vrouwelijke leider zorgen. Sommige peilingen geven aan dat de Franstalige groenen de grootste partij van Brussel en misschien zelfs van Wallonië kunnen worden. Covoorzitster Zakia Khattabi zou weleens niet alleen de eerste vrouwelijke Brusselse ministerpresident kunnen worden, maar ook de eerste regeringsleider in België met nietEuropese roots.