Hoofdgerecht: gebakken hersenen

Wie is de grootste slokop: de mens die online zijn eten bestelt of de computer die zijn voorkeur opslaat?

Volgens psycholoog Erik Thys staat de cerebriraptor symbool voor wat slimme computers vandaag met ons doen. Het parasitaire diertje ziet er onschuldig uit, maar zodra het zich heeft vastgebeten onder onze hersenpan is intellectu ele afstomping het gevolg. Op Thys’ vergelijking heeft theatermaakster Aurelie Di Marino Cerebriraptor gebaseerd, een absurde komedie over de hedendaagse toevloed aan informatie.

In een restaurant waar vier gasten via een hypermo dern systeem hun eten bestellen, is het keuzeaanbod zo groot dat je naar de eenvoud van een frituur snakt. Terwijl de excentriekelingen Kan de mens de toevloed aan info aan? de beslissing maar blijven uitstellen, komen ze in allerlei bizarre situaties terecht met de Siricomputer, die niet alleen avances begint te maken, maar ook in hun onderling contact interfereert.

Als er in het restaurant al een gesprek op gang komt, gebeurt dat via dit toestel. Siri ontgroeit haar dienende rol en gaat met de uitspraken van de personages aan de haal. Het is geen toeval dat het enige geserveerde wat verschijnt gebakken hersenen zijn. Of dat Siri een ode krijgt op de tonen van Eddy Wally's ‘Chérie’.

Cerebriraptor zit vol subtiele details, die doen vermoeden dat er in de absurditeit een diepere analyse van onze moderne technologie valt te ontwaren. Daarom is het zo jammer dat deze voorstelling te vaak een collage van losse scènes blijft, alsof ook Di Marino moeilijk de overvloed aan materiaal kon beteugelen. Nu levert de confrontatie van het algoritme met deze vier ongeleide projectielen wel vonken op, maar geen vuurwerk. En braaf zijn! ¨¨¨èè Het wordt een anarchistische beestenboel.