‘Wie niet met druk om kan, hoort hier niet thuis’
Pär Zetterberg (48) wil na twaalf jaar weer zijn stempel drukken op een zwalpend Anderlecht. Hij doet dat als raadgever van het bestuur, van de coach en van de spelers. ‘Ik weet hoe groot de druk is.’
BRUSSEL I Een voetballer zou een been moeten willen afstaan om voor Anderlecht te spelen. Als dat de boodschap is die het RSCAbestuur aan de jongeren wil geven door exvedetten terug te halen, dan is dat met de komst van Pär Zetterberg gelukt. Toen de Zweed in 2006 stopte bij Anderlecht – na zes landstitels – hadden pakweg Alexis Saelemaekers (19) of Yari Verschaeren (17) nog geen voetbal aangeraakt. ‘Tja, voor hen ben ik een dino’, zegt Zetterberg. ‘Ze denken ongetwijfeld: Heeft die op hoog niveau gespeeld? Maar ze mogen mij opzoeken op YouTube en dan zelf beslissen of ze naar mijn raad luisteren.’
Morrende fans sussen
Voor Zetterberg voelt Anderlecht aan als thuiskomen. Alleen had iedereen verwacht dat hij onder het oude bestuur zijn comeback zou maken, want Roger Vanden Stock beschouwde hem als zijn zoon. Maar het waren Marc Coucke en Michael Verschueren die hem terughaalden. Al beseft Zetterberg dat het ook een stuntje was om de morrende fans te sussen.
‘Maar het is toch interessant om iemand in de staf te hebben die het zelf allemaal meemaakte. Die weet hoe groot de druk is bij Anderlecht. In mijn tijd wonnen we soms met 3–0 en was iedereen ontgoocheld omdat het spel niet goed genoeg was. Dat is Anderlecht. De geschiedenis, de traditie, het publiek: daar hou ik van. Ik probeer de jongens nu uit te leggen hoe je die druk kunt managen. Zij die dat niet kunnen, horen hier gewoon niet thuis.’
Respect afdwingen
Zetterberg weet waar het schoentje wringt. ‘Het vertrouwen is weg. Vroeger kwamen tegenstanders naar Anderlecht en vreesden ze met 5–0 te verliezen. Het was alsof we van bij de aftrap al 1–0 voor stonden. Dat respect voor Anderlecht moet terugkeren en we moeten dat samen realiseren. Niet door spelers zomaar in te wisselen, maar door iedereen duidelijk te maken dat ze verantwoordelijkheid moeten nemen. De bal blijven vragen, blijven bewegen, de vrije man zoeken … Maar we zijn op de goeie weg. In vergelijking met een maand geleden is Anderlecht al een pak dynamischer. Toen was het spel te steriel met veel te weinig diepgang.’
Zelf heeft Zetterberg geen ambities als T1. Officieel is hij bij Anderlecht assistent, maar eigenlijk valt zijn functie het best te omschrijven als raadgever. Hij is de bewaker van het RSCADNA, die op de achtergrond blijft en vooral subtiele hints geeft op training.
‘Ik wil niemand voor de voeten lopen. Dat was zo afgesproken met Hein Vanhaezebrouck en dat is ook mijn rol bij Fred Rutten, die ik al erg waardeer. Het klikte ook met Hein, maar Ruttens Hollandse stijl met veel passing bevalt me zeer. Al ben ik hier niet om de coaches te beoordelen of af te breken. Ik observeer en geef mijn mening.’
Gids voor Kompany
Het moet interessant zijn om even in Zetterbergs notitieboekje te neuzen. Een van de aandachtspunten: het gebrek aan leiders. Toen Zetterberg in de jaren 90 bij Anderlecht begon, keek hij fel op naar Marc Degryse als leermeester. En later, toen hij zelf de patron was, gidste hij jonkies als Kompany en Vanden Borre. Nu worden de grote beloften bij paarswit te weinig in het gareel gehouden, waardoor talenten als Saelemaekers soms gaan zweven.
‘We missen persoonlijkheden. Daarom is de terugkeer van Kara belangrijk. Hij kan helpen uitleg
‘Ruttens Hollandse stijl met veel passing bevalt me zeer. Maar ik ben hier niet om de coach te beoordelen’
PÄR ZETTERBERG Assistent-coach Anderlecht
gen hoe goed het is om bij Anderlecht te voetballen. Nu willen veel jongeren al snel de club verlaten. Waarom? Als je overal vlug vertrekt, wordt een club nooit echt jouw club. Ik kon als jonge speler ook snel uit België vertrekken om meer te verdienen, maar ik bleef tot mijn dertigste bij Anderlecht en keerde later nog terug. Vertrekken om te vertrekken leidt nergens toe.’
Kern afslanken
Zetterberg neemt zijn rol van ambassadeur dus ter harte. ‘Ik zit op de vergaderingen van het nieuwe transfercomité om transferadvies te geven. Ik geef oprecht mijn mening over spelers, maar de eindbeslissing ligt niet bij mij.’
Sommige buitenstaanders hebben hun twijfels bij Zetterberg. Tussen 2006 en 2008 was hij scout in Scandinavië, maar dat was geen onverdeeld succes. De Zweed stopte toen omdat zijn scouting niet serieus werd genomen.
‘Ik heb nochtans mijn visie. De droom is een kern van 23 spelers met twee gelijkwaardige concurrenten per positie. Daarom is het goed dat Verschueren en Arnesen de kern willen afslanken, want dertig spelers is te veel. Het komt de sfeer niet ten goede als er elke week zoveel jongens ontgoocheld afvallen. Oké, in de winterbreak werd er nog veel gelachen, maar straks volgt het serieuze werk.’
Dat begint zondag in Gent. ‘Als we verliezen, kan het vertrouwen dat we in de winterstop hebben opgebouwd, weer weg zijn. Ik reken op een goeie prestatie die ons kan herlanceren.’