Kabila negeert fraudekritiek Afrikaanse Unie
De Afrikaanse Unie (AU) heeft ‘ernstige twijfels’ over het resultaat van de Congolese verkiezingen en dringt er bij het regime op aan om de bekendmaking van de definitieve uitslag door het Grondwettelijk Hof uit te stellen. Een harde conclusie, temeer omdat Rwanda momenteel voorzitter is van de AU. Lang werd aangenomen dat de Rwandese president Paul Kagame een bondgenoot was van de Congolese president Joseph Kabila.
Het regime in Kinshasa
zegt dat er geen uitstel komt. Dat betekent dat het Congolese Grondwettelijk Hof Félix Tshisekedi definitief als president zal uitroepen en dat de deal met het Kabilaregime standhoudt. Dat akkoord houdt in dat Kabila en zijn entourage de controle behouden op het leger, het veiligheidsapparaat, de regering en de economische belangen. (kv) le tegenstand ben ik getuige geweest van historische verkiezingen. De Congolezen zijn nooit eerder zo verenigd geweest. De katholieke kerk heeft in veertigduizend kiesbureaus op het grondgebied een waarnemer geplaatst. De stemmen werden meteen geteld, als antwoord op de verwachte fraude. De mensen van Bunia, Beni en Butembo hebben zelf verkiezingen georganiseerd. Iets meer dan één miljoen stemmen – quasi allemaal voor Martin Fayulu – overhandigden ze rechtstreeks aan de plaatselijke vertegenwoordigers van de VN. Twee dagen lang delen mensen de échte resultaten via sociale media. Tot Kabila het telefoonverkeer en het internet stillegt.
Een week later deelt de CENI midden in de nacht de officiële uitslagen mee. Felix Tshisekedi wordt de nieuwe president, Martin Fayulu is tweede en Shadari eindigt op de derde plaats. Het ziet ernaar uit dat Tshisekedi een deal heeft gemaakt met Kabila.
Tijdens een etentje vertelt aartsbisschop Maroy dat de Cenco – de Congolese bisschoppenconferentie – de uitslag niet zal aanvaarden. Volgens de kerkelijke waarnemers heeft Martin Fayulu ongeveer 60% van de stemmen binnengehaald. Ook ZuidAfrika en Angola verwerpen de vervalste
In de cité deelt de zus van gouverneur Nyamugabo ongegeneerd pakken geld uit. De arme Congolezen moeten haar bloedgeld niet. Ze belandt al snel in het ziekenhuis
uitslagen. De Afrikaanse Unie heeft dan weer ‘ernstige twijfels’ over de uitslagen.
‘We beleven hoopvolle en tegelijkertijd donkere dagen,’ benadrukt Maroy. ‘Voor het eerst in de geschiedenis van ons land hebben de burgers hun stemrecht opgeeist. Ik hoop dat het recht zal zegevieren, maar ik vrees voor een golf van geweld als het regime de democratie niet respecteert.’
Wordt – hopelijk vreedzaam – vervolgd. Bart Demyttenaere, schrijver van Mijn Congo, een
familiegeschiedenis