Kleur als reactie op de Brexit
Brexitdeal of niet: de modemakers die de afgelopen dagen de Londense catwalks onveilig maakten, kozen radicaal voor flamboyant en origineel.
‘Oef, we did it again.’ Inge Grognard ruimt haar makeupspullen op. Een zoveelste defilé van de London Fashion Week zit erop. De Belgische makeupartieste heeft de voorbije drie uur samen met haar team als een gek modellen gemaquilleerd en voorzien van minuscule pluimpjes aan de oogleden.
Voor het eerst werd ze ingehuurd door Peter Pilotto en Christopher Devos, twee oudstudenten van de modeafdeling van de Antwerpse Academie. Ze zijn zowat de enigen uit Antwerpen die na hun studies niet naar Parijs trokken, maar naar Londen. Daar richtten ze het modehuis Peter Pilotto op. Dat is intussen iets langer dan tien jaar geleden, toen er alleen nog maar in pubs over een mogelijke Brexit gesproken werd.
Nu, zovele jaren later, wil geen enkele modemaker die actief is in Londen het officieel gezegd hebben: het vooruitzicht van een no dealBrexit is absolute waanzin. Daarom doet de British Fashion Council het in hun plaats. Net voor de London Fashion Week van start ging, maakte die raad nog eens duidelijk dat een tweede referendum voor hen een must is. Want als de Brexit er eind maart toch komt, waarschijnlijk zonder deal, dan ziet het er niet echt goed uit voor de modebusiness, die geschat wordt op 32 miljard Britse pond.
Meer inschrijvingen
Wat er op het spel staat? Hogere importkosten voor collecties die uit het VK komen en geëxporteerd worden, serieuze vertragingen bij leveringen, maar vooral: wat moet er gebeuren met de vele Europeanen die in de Londense modescene actief zijn en tot nu toe vrij in en uit konden reizen?
‘Momenteel schrijven zelfs meer studenten van buiten het Verenigd Koninkrijk zich aan onze modeafde Veel kleur en jaren 70 bij Victoria Beckham.
lingen in’, zegt José Teunissen, decaan van de School of Design & Technology aan het London College of Fashion. ‘Misschien komen ze nu nog snel, omdat ze weten dat er vanaf volgend academiejaar meer moeilijkheden zullen zijn.’
Van luxehuizen uit de Keringstal (Gucci, Balenciaga, etc.) is geweten dat ze nu al goederen stockeren in hun Britse flagshipstores. Burberry heeft officieel laten weten dat een Brexit de business hoe dan ook schade zal berokkenen – en die kan in de miljoenen lopen. Amanda Wakeley, die geregeld de Britse premier Theresa May kleedt, zei zaterdag in The Times dan weer dat haar kleren duurder zullen worden. ‘We gaan nu al extra tarieven inbouwen, want mode is een langetermijnverhaal. Ik koop al stoffen in voor de zomer van 2020. De kans is ook groot dat we onze opslagruimtes gaan verhuizen. We zitten samen om te kijken wat de mogelijkheden zijn.’
Manifest
Sarah Mower, journaliste bij de Britse Vogue, noemt de Brexit, net als de meeste modeinsiders, ‘politics at its worst’ maar ze voorspelde net voor de modeweek van start ging dat de meeste designers zelfs een worstcasescenario niet aan hun hart zullen laten komen. Mower, op Vogue.com: ‘Toen tien jaar geleden de banken crashten, toonden Mary Katrantzou en Christopher Kane een explosie aan kleur. En de economische dip van de jaren zeventig leverde ons glamrock en punk op.’
Ze kreeg gelijk: het gros van de designers die de afgelopen dagen hun collectie toonden op de London Fashion Week, koos resoluut voor optimisme, diversiteit (ook in de keuze van mannequins) en kleur. Als een manifest tegen het (vooral witte) gedachtegoed van de Brexiteers. Of het een verschil zal uitmaken, valt nog te bezien. Pilotto haalde inspiratie bij de keramiek van Zsolnay. Peter Pilotto.
Als de Brexit er eind maart toch komt, waarschijnlijk zonder deal, dan ziet het er niet echt goed uit voor de modebusiness, die geschat
wordt op 32 miljard Britse pond