Een tvreeks als een tvfilm
Eric Bana en Connie Britton in ‘Dirty John’: je gelooft geen seconde dat zij hem gelooft.
Het is hier al vaker geschreven: wat zou je on geloofwaardige, fictieve verhalen schrijven om een tvreeks te maken, als de ongeloofwaardige, waargebeurde verhalen voor het grijpen liggen? Het verhaal van John Meehan, bijvoorbeeld, een psychopaat die in 2014 een succesvolle zakenvrouw wist te strikken in een web van leugens: hij deed zich op een datingsite voor vijftigplussers voor als een anesthesist, kwam via die site in contact met Debra Newell, een vier keer gescheiden maar voor het overige erg succesvolle interieurontwerpster, en was nog geen maand later met haar getrouwd. Daarna kwam langzaam aan het licht wie hij in werkelijkheid was: een oplichter die in avondschool een getuigschrift verpleging had behaald, die in het ziekenhuis waar hij werkte opiaten stal bij de vleet (ook van kankerpatiënten, die daardoor crepeerden van de pijn), die verslaafd was aan die pijnstillers, en die al ettelijke veroordelingen op zijn actief had voor stalking, bedreiging, geweldpleging en diefstal. De kinderen van Newell roken al snel onraad, maar zij bleef blind voor het gevaar, zelfs toen ze bewijsmateriaal tegen hem ontdekte in haar huis – ze sloeg toen wel even op de vlucht, maar liet zich door die gewiekste kerel ompraten en nam hem weer in huis. Het verhaal eindigt met een mis lukte moordaanslag door Meehan op een van Newells dochters. Mislukt om dat hij er zelf het leven bij inschoot. Dat krijg je met waargebeurde verhalen: ze worden gespoild bij het leven.
Dirty John is het soort stalkerverhaal dat vroeger steevast in knullige, goedkope Amerikaanse tvfilms werd gegoten, met actrices van het kaliber Elisabeth Montgomery of Kelly Lynch in de rol van de belaagde deerne. Het soort tvfilm dat de openbare omroep ons in de jaren tachtig en negentig op zaterdagavond voorschotelde zonder dat we daar met zijn allen tegen in opstand kwamen. Nu gaat dat anders. Het verhaal van Meehan is in een knullige, goedkope Netflixreeks gegoten, met in de hoofdrollen Connie Britton en Eric Bana. Britton is als Newell zo lief en goedgelovig dat je haar geen moment gelooft, Bana kijkt als Meehan vanaf de eerste seconde zo boosaardig uit zijn ogen dat je geen moment gelooft dat zij hem gelooft. De bedoeling was duidelijk: we verpakken een waargebeurd verhaal zo slecht dat het lijkt alsof we het verzonnen hebben. Missie geslaagd.
Dirty John is dan nog gebaseerd op een uitstekende true crimepodcast van de Los Angeles Times. Het meeste werk was dus al gedaan. En het dan nog vakkundig om zeep helpen, dat dwingt eigenlijk respect af.
De bedoeling was duidelijk: we verpakken een waargebeurd verhaal zo slecht dat het lijkt alsof we het verzonnen hebben
Dirty John,