Allemaal beestjes

H et is onder filmjournalisten wel bekend dat er maar één prijs is die in Cannes echt telt: de Palme Dog. De hoogste onderscheiding voor de best blaffende acteerprestatie wordt deze namiddag pas bekendgemaakt, maar de strijd is al enige tijd gestreden. De prijs kan alleen maar gaan naar Brandy, de trouwe viervoeter van Brad Pitt in Tarantino’s Once upon a time in Hollywood. Welk ras het betreft was me niet geheel duidelijk: mijn kefferkennis schiet tekort. Volgens sommigen is het een rottweiler, volgens anderen een bulterriër. Mij leek het vooral een hond. Als zijn baasje uit huis is, mag hij naar tv kijken.

Voor de koning van de pastiche, Tarantino, is het een knipoog naar de beroemde honden van tv en film, zoals Rin Tin Tin en Lassie. Brandy is net zoals zijn baasje – een stuntman die geen werk meer krijgt, maar trouw zijn vaste partner volgt.

Als dieren echt een rol van betekenis hebben in films, gaat het meestal om honden. Die zijn nu eenmaal makkelijk af te richten. Maar de beste dierlijke acteerprestatie komt dit jaar niet van een hond: er zou een nieuwe award moeten worden bedacht speciaal voor de meeuw uit The lighthouse, een geweldige film waarin Robert Pattinson en Willem Dafoe een vuurtoren op een verder onbewoond eiland bemannen. De meeuw kijkt Pattinson zo bedreigend aan, dat de indruk wordt gewekt dat de meeuw misschien wel een reïncarnatie is van Pattinsons voorganger. The birds van Hitchcock zijn niet veraf.

Opmerkelijk aan de Palme Dog is overigens dat, hoewel het een prijs is voor een acteerprestatie, er geen onderscheid wordt gemaakt tussen wijfjes en mannetjes. Logisch: wat maakt het nu uit of Brandy een teefje dan wel een reu is?

Het klinkt zelfs enigszins ongepast. Behalve dat we exact dat onderscheid maken als het gaat om acteurs. Zaterdagavond zal er op de plechtige ceremonie opnieuw een prijs gaan naar een mannelijke en een naar een vrouwelijke vertolking. Maar niet naar een meeuw. Het is van den hond. Filmjournalist Jeroen Struys volgt voor ‘De Standaard’ het festival van Cannes en schrijft dagelijks deze column. grijs en onwijs wijs.

Opmerkelijk: voor de Palme Dog wordt geen onderscheid gemaakt tussen wijfjes en mannetjes