Een nieuw soort slavernij
De ‘war on drugs’ was van meet af aan een oorlog tegen AfroAmerikanen, Mexicanen en andersdenkenden.
‘Wisten we dat we logen over drugs? Natuurlijk wisten wij dat.’ Het is een uitspraak van John Ehrlichman, topadviseur van de Amerikaanse president Richard Nixon, die de war on drugs begin jaren 70 op kruissnelheid bracht. ‘Door de hippies te associëren met marihuana en de zwarten met heroïne, konden we hen criminaliseren, en via de media dagelijks demoniseren.’
Het citaat duikt wel vaker op als de war on drugs ter sprake komt, en het bevestigt volgens de makers van deze uitstekend gemaakte Netflixdocumen taire dat het van meet af aan ging om een oorlog tegen AfroAmerikanen, Mexicanen en andersdenkenden. En tegen jazz, reggae en hiphop, onlosmakelijk verbonden met de consumptie van cannabis en niet toevallig muziekgenres die door het witte establishment als rebels en zelfs gevaarlijk werden beschouwd. Al was het maar omdat zwarte mannen niet met blanke vrouwen hoorden te dansen.
Die onverkwikkelijke, bij momenten onthutsende geschiedenis, ook het fundament van onze drugswetgeving, wordt hier verteld door muzikanten, academici, auteurs en activisten, en geïllustreerd met prachtige beeldfragmenten uit de oude doos.
De meest aangrijpende getuigenissen zijn heel recent. Ondanks de liberalisering in enkele staten, geldt in grote delen van de VS nog altijd de Three Strikeswet van Joe Biden – pre sidentskandidaat in 2020. Wie drie keer veroordeeld wordt wegens het bezit van cannabis, hoe klein ook de hoeveelheid, kan tot dertien jaar achter de tralies vliegen. Enkele familieleden van veroordeelde dealers en gebruikers verpersoonlijken het grote verdriet dat de zwarte gemeenschap jarenlang werd aangedaan, terwijl wit te middenklasseblowers zelden iets te vrezen hadden. Iemand gewaagt van ‘onbewuste vooroordelen’ die ‘een nieuw soort slavernij’ hebben geïnstalleerd.
Fab Five Freddie, de presentator van Yo! MTV raps, praat de boel aan
Dit is lang niet de eerste, maar wel de best gemaakte documentaire over cannabis
elkaar. Hij interviewt ook enkele van ‘de stamvaders van de cannabiscultuur’ in de hiphop, zoals Snoop Dogg (die zijn eigen wietmerk mag aanprijzen) en Cypress Hill. Het zijn de rappers die wiet mainstream gemaakt hebben, ook al zijn het hoofdzakelijk witte ondernemers die nu grote sier maken in een business die tegen 2027 naar schatting 25 miljard dollar zal vertegenwoordigen.
Dit is lang niet de eerste, maar wel de best gemaakte documentaire over cannabis
Grass is greener,