Gewoon meedoen is gewoon niet
Aan spitsen heeft Open VLD nooit een gebrek gehad, maar vandaag staat er ook een ploeg op het veld. Eén die (gender)geschiedenis wil schrijven met fair play en een vrouwelijke premier. Het vizier is gericht op 27 mei, alleen: in de laatste rechte lijn sla
‘Ik heb vannacht gedronken en gezien/Hoe geen vrouw ooit krijgt wat ze verdient/Het zien duurt een seconde, de gedachte blijft voor altijd/Ik heb vannacht gedronken en gezien’
Met dezelfde pathos als Guy Verhofstadt eerder op de avond, brengt coverkoning Charles van Domburg de officieuze liberale hymne te berde. In de Oude Vismijn in Gent grijpen liberalen elkaar vast om mee te brullen tot ze schor zijn. ‘Blauw, blauw, blauw!’ Het is woensdag 22 mei, 20 uur, en op de slotmeeting van Open VLD laten de militanten eindelijk de zenuwen varen – met dank aan een bombardement peptalk en gratis drank. Het worden nog enkele zware dagen, maar vanavond draait het om teamspirit.
Hoe profetisch de woorden van The Scene zijn, moet zondag blijken. Krijgt de kopvrouw straks wat ze verdient? Lange tijd twijfelde geen liberaal aan een klinkende overwinning op 26 mei. De toon sloeg aan en interne steekproeven deden hopen op de hemel. Maar op een zucht van Dday zijn heel geniepig de zenuwen in de blauwe rangen geslopen. Een barslechte peiling (11 procent), een gebrek aan één bepalend thema, een niet doorgesproken
outing van de voorzitster om de Zestien te bevrouwen en wat bagger in de Twitterbubbel temperen het gebruikelijke liberale lef. ‘Het is geen gemakkelijke campagne’, erkent WillemFrederik Schiltz. ‘We moeten meer moeite doen.’
‘Mensen hebben een reptielenbrein dat sneller reageert op angst. Bart De Wever (NVA) zuigt alle aandacht naar zich toe door daarop in te spelen’, beaamt Christian Leysen. ‘Men spreekt altijd over de trollenmachine van Vlaams Belang, maar de NVA kan er ook wat van, hoor. Wie niet meedoet, betaalt een prijs.’
Aan een voorspelling durven alleen de dappersten zich te wagen. ‘Ik denk dat Groen het minder goed zal doen dan iedereen verwacht’, gokt Mechels burgemeester Bart Somers. ‘De NVA gaat ook achteruit. Wij? Lichte winst. Denk ik. Maar ik weet het eigenlijk echt niet.’ Aan het begin van de avond wist hij het nochtans wel. ‘Zondag winnen wij!’, sloot hij zijn opzwepende speech af.
‘Het klopt dat de laatste peiling voor ons niet goed was’, geeft Patrick Dewael toe, ‘maar we gaan vechten voor elke extra stem. Wij zijn als Mathieu van der Poel in de Amstel Gold Race dit jaar: net voor de meet persen we een sprint uit de benen waarmee we iedereen het nakijken geven (grijnst).’
Rutten is voor eigen publiek niet uit haar lood te slaan. Ze is monter als altijd. ‘Kijk, we hebben alles gegeven, vanavond wilde ik de boodschap nog één keer scherp stellen om te laten voelen: wil je dat het land vooruit gaat, dan moet je ook echt stemmen op ons. Ik pas voor een bijrol.’
Zaterdag 2 maart. ‘Voorzitter, we hebben de wind in de zeilen!’, grijnst Guy Vanhengel schelms, terwijl zijn partijgenoten met man en macht hun opbollende, veel te grote spandoek proberen te temmen. In Woensdrecht kan het stevig waaien, ondervinden de liberalen. Op de grens met Nederland, wordt de boodschap ‘Welkom in het land van de doeners’ opgehangen. Wie zoiets pretendeert, moet het uiteraard waarmaken. Vincent Van Quickenborne neemt spontaan de leiding. De
caoutchouc Aiglelaarzen worden nog wat dieper in de modder gedrukt, de kaken opeengeklemd. ‘Hey, hop! Gewoon doen, jongens!’ Helaas. Enkele minuten later wint de wind. Carina Van Cauter krijgt een lelijke tik, Els Ampe eindigt in de gracht. Maar het zeil hangt op.
‘Never a dull moment met de liberalen’, besluit Maggie De Block laconiek. Er wordt gelachen en geplaagd, iedereen heeft er zin in.
Wat lijkt op de aftrap van een campagne is in werkelijkheid een doorstart. Een jaar eerder koos Open VLD, net als de NVA of Groen, voor één campagne. ‘Gewoon doen’ zou de slogan worden voor de lokale verkiezingen in 2018 en de samenvallende parlementsverkiezingen in 2019. Kort, krachtig én gelaagd.
Om zich te onderscheiden van de NVA zwoer Gwendolyn Rutten al vroeg in haar voorzitterscarrière bij een coherent, positief en vooral helder verhaal gebaseerd op de klassieke recepten. Het legde haar in 2014 geen windeieren. Deze campagne zou, net als de partij, minstens even positief en nog meer bedrijfsmatig worden aangepakt. Het is geen toeval dat Open VLD vorig jaar een heuse ceo heeft aangesteld. De 45jarige Caroline Stout uit Leuven komt uit de bedrijfswereld, haar taak bestaat erin de beperkte middelen zo efficiënt mogelijk in te zetten en de juiste insights te genereren om een liberaal beleid te voeren.