De eindtermen niet gehaald

Met Caroline Gennez als Vlaams lijsttrekker doet de SP.A het slecht in het Antwerpse, en dan vooral in haar thuisstad Mechelen.

Misschien kwam het dit keer door de grap die ze uithaalde met haar verkiezingsfolder. Die kreeg de naam ‘Werk en leven’ mee en was een parodie op Kerk en leven, het parochieblad waarvan de hoofdredacteur not amused was toen hij er lucht van kreeg. ‘Ik kan me niet herinneren dat we hiervoor de toestemming hebben gegeven’, schreef Luk Vanmaercke op Twitter.

Gennez noemde de folder ‘een respectvolle knipoog naar het onvolprezen blad’ en excuseerde zich vriendelijk, maar de toorn Gods leek daarmee niet afgewend. Haar partij doet het onder haar Vlaams lijsttrekkerschap in de kieskring Antwerpen slechter dan in de meeste andere kieskringen. Gennez is vanzelfsprekend verkozen, maar ze behaalde maar zo’n 25.000 voorkeurstemmen. Dat zijn er enkele duizenden minder dan Annick De Ridder (vierde plaats NVA) – ai! – en nauwelijks meer dan CD&V’er Tinne Rombouts. Tinne Wie? Precies.

De SP.A krijgt overal klappen, in de kieskring Antwerpen gaat het om 3,4 procent, in Mechelen om 6 procent. Mechelen is de stad waar Gennez woont en in de gemeenteraad zetelt. De SP.A haalt er geen 9 procent.

Gennez is de onderwijsspecialiste van de socialistische partij. Dat blijkt geen vakgebied te zijn waarmee je in de nationale of zelfs regionale politiek punten kunt scoren. Dat krijg je als de kernbegrippen uit je betoog woorden zijn als ‘eindtermen’, ‘maximumfactuur’, en ‘Mdecreet’. Als minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) er al geen potten mee weet te breken.

Gennez was nochtans lang de grote belofte bij de SP.A. Steve Stevaert geloofde rotsvast in haar, en op haar 32ste werd ze al partijvoorzitter toen Johan Vande Lanotte er na tegenvallende verkiezingen de brui aan gaf. Haar parcours als voorzitter was hobbelig, en haar opvolger Bruno Tobback gunde haar nadien zelfs geen ministerspost. Dat stak, en deze uitslag steekt wellicht ook.