‘Maar dien is toch duud?’
lieten zich bijstaan door Michel Wuyts: ‘Eerst dachten we dat hij ons zou uitlachen, zo van: waar beginnen die grietjes aan?
In 2003 krijgt wielerlegende Lucien van Impe een telefoontje. Zijn rivaal José Manuel Fuente is in België en wil met hem uit eten. Van Impe schrikt zich rot: Fuente is namelijk al zeven jaar dood. Audiocollectief Schik beet zich vast in dit verhaal met een nieuwe reeks: El Tarangu.
‘Maar dien is toch duud?’ Dat was Rita, mevrouw Van Impe, na het bewuste telefoontje. Samen met de rest van de wielerminnende wereld hebben ze de begrafenis van José Manuel Fuente op tv kunnen volgen. In 1996 was dat, toen het plein voor de kathedraal van het Spaanse Oviedo volstroomde met mensen die afscheid namen van hun wielerheld ‘El Tarangu’, de doorbijter. Hij was pas vijftig.
Van Impe aanvaardt de uitnodiging en kort daarna zitten hij en Rita in Geraardsbergen mosselen met friet te eten. El Tarangu heeft nu een baard, maar Van Impe herkent hem meteen. Heeft zijn oude rivaal werkelijk zijn dood in scène gezet? Of is hier iets anders aan de hand? Eén ding is zeker: iemand liegt. Maar wie? En waarom? Precies het soort vragen waar Nele Eeckhout, Siona Houthuys en Mirke Kist, samen Schik, dol op zijn. Samen met sportjournalist Filip Osselaer – die er een boek over schreef – gingen ze op onderzoek.
Is dit, net als jullie verhaal over ISbruid Laura H, de audioversie van een journalistiek onderzoek? Nele Eeckhout:
‘Nee, helemaal niet. Laura H was in opdracht van Das Mag, de uitgever van dat verhaal, bedoeld om het boek promotioneel mee te ondersteunen. Deze podcast leunt qua aanpak veel dichter aan bij hoe we eerder werkten. Dat betekent: drie nietjournalisten die gaan neuzen in een wereld die we totaal niet kennen. Boek en podcast zijn twee aparte, heel eigen producties.’
‘We volgden Osselaers onderzoek wel, maar we hebben onze eigen koers gevaren. We zijn geen journalisten. We zijn niet zozeer geïnteresseerd in de naakte feiten of de waarheid. We proberen vooral iets bloot te leggen over de mens en ontdekken daarbij ook dingen over onszelf. Dit verhaal gaat over leugens. De wielerwereld is heel gesloten en zit vol rare conflicten. Het heldendom en het kleinmenselijke circus rond die sport, daar is het ons om te doen.’
Siona Houthuys: Eeckhout:
‘Het verhaal speelt zich af in het wielermilieu, maar de bedoeling is dat we doordringen tot thema’s die iedereen aangaan, ook nietsportkenners zoals wijzelf.’
Toch moesten jullie zich wel inwerken in de wielerwereld? Eeckhout:
‘Iemand heeft me echt moeten uitleggen wat er nu eigenlijk spannend is aan die sport. (lacht) Wij wisten er werkelijk niets over. Het was ook een uitdaging om ons dat wielerjargon eigen te maken. Die commentaren, dat is pure poëzie, een barokke soort taal.’
‘We hebben ons ook laten bijstaan door Michel Wuyts, eerst dachten we dat hij ons zou uitlachen, zo van: waar beginnen die grietjes aan? Maar dat was totaal niet zo.’
‘Het was een uitdaging om ons dat wielerjargon eigen te maken. Die commentaren, dat is pure poëzie, een barokke taal’
Houthuys: Net als Bob is dit een productie van de Nederlandse VPRO, maar in samenwerking met Sporza. Bijzonder is dat. Eeckhout:
‘Het is leuk dat Sporza ons steunt. Al moet de Sporzakijker wel nog wat wennen aan het idee van een podcast, geloof ik. Op Facebook verschenen al weinig bemoedigende commentaren. (lacht) Eigenlijk is er nog altijd maar één vrouw te zien bij sportcommentaren en dat is Imke Courtois. En nu komen wij af met een wielerverhaal en we geven zelfs toe dat we er niks van kennen. Wielrennen is echt groot in Vlaanderen, zoveel mensen houden het in de gaten. Dus ja, laten
De podcast zit helemaal in de lift en jullie krijgen ook veel mediaaandacht met jullie producties. Hoe denken jullie dat dat komt? Eeckhout:
‘Wij staan er ook nog altijd van te kijken eerlijk gezegd. Maar het helpt dat de VPRO de promotie ernstig neemt. Dat zijn we van radio niet zo gewend. Bij film heb je een première met een rode loper. De VPRO creëert voor ons ook zo’n glamourmoment met een avantpremière en livevoorstellingen.’
‘En podcasts doen het goed omdat we in deze tijden nood hebben aan een traag medium. We worden overladen met beelden en met verhalen waarin iedereen zelf de hoofdrol speelt. Dat is op een bepaalde manier erg eenzaam. De verhalende podcast brengt het verhaal van de ander. Op een trage manier. Dat je telefoon het nu heel makkelijk maakt om zo’n podcast altijd bij te hand te hebben, helpt natuurlijk ook.’
Houthuys:
NELE EECKHOUT Audiocollectief Schik
De zesdelige podcast
‘El Tarangu’ is vanaf maandag 8 juli wekelijks te beluisteren via vpro.nl, Apple Podcasts en Stitcher. Zaterdag
6 juli is er een avantpremière in het Zuiderspershuis in Antwerpen, georganiseerd door De Buren.