‘Ik wil niet worden zoals mijn vader’
Zijn bekommernis voor het klimaat is Maurits (17) met de paplepel ingegeven. ‘Ik ben minder principieel dan mijn ouders. Deze zomer moest ik hen overtuigen om voor één keer met Ryanair te vliegen.’
JETTE I ‘Ik ben gehecht aan mijn spullen. Wat dat betreft ben ik een kind van mijn tijd. Maar zo goed als alles koop ik tweedehands. Ik hoef niet zo nodig de nieuwste snufjes: ik heb een gsm van Nokia en een iPod voor mijn muziek en om online te gaan.’
‘Alleen heel af en toe koop ik iets nieuws. Zo had ik gespaard om een kostuum te kopen voor mijn proclamatie: een Bonne Suit, een katoenen kostuum ontworpen voor de werkman. Ik ben het speciaal in Amsterdam gaan kopen. Jammer genoeg heb ik het niet kunnen dragen, want het was veel te warm.’
‘In mijn herinnering hadden we in mijn kindertijd nooit zulke zomers als nu. Voor mij is het daarom evident om keuzes te maken die mijn ecologische voetafdruk verkleinen. Uiteraard heb ik me dit jaar aangesloten bij de klimaatspijbelaars. Het klimaat, daar leven we in! Dat de leerlingen uit de wetenschappelijke richting van onze school dat niet of amper deden, vond ik onbegrijpelijk.’
‘Ik had gehoopt om meer te bereiken met de klimaatbetogingen. Maar als ik erop terugkijk, hebben wel het bewustzijn vergroot. Zelfs al waren het vooral kinderen van blanke middenklassers die hebben gespijbeld: vandaag heeft iedereen het over schone lucht. Daar ben ik wel trots op.’
Gent of Berlijn?
‘Als kleine jongen dwongen mijn ouders me al om na te denken over het klimaat. We eten vegetarisch en hebben geen auto. Mijn ouders moeten voor het werk soms vliegen, maar in hun vrije tijd krijg je ze niet in een vliegtuig: deze zomer gaan we met het gezin met de nachttrein naar Venetië. Zelf ben ik misschien iets minder principieel. Ik eet heel soms vlees en in september vlieg ik met vrienden naar Marbella.’
‘We reizen met Ryanair, omdat het ongeveer de enige maatschappij was waar we nog tickets konden vinden. Mijn ouders hebben geprobeerd om me op andere gedachten te brengen en de bus te nemen naar Marokko. Maar dan zou ik drie dagen onderweg zijn, dus vlieg ik toch. Ik vind het wel belangrijk om erover na te denken. Maar voor mij is het verant
woord: het is de eerste keer in drie jaar dat ik het vliegtuig neem.’
‘Soms vraag ik me af hoe mijn leven er zou uitzien als ik een andere opvoeding had gehad. Ik heb zo’n goede band met mijn ouders dat ik nooit de nood heb gevoeld om te rebelleren. Hoewel ik veel van hen hou, wil ik niet dezelfde persoon als mijn vader worden. Mijn toekomst ligt nog open. Ik heb nog niet beslist wat ik na de zomervakantie ga doen. Misschien ga ik letterkunde studeren in Gent, maar ik twijfel nog. Het is zo’n belangrijke beslissing dat ik ze liever niet te snel neem. Ik denk er ook aan om een jaar naar Berlijn te gaan om Duits te leren en de stad te ontdekken.’
‘We zijn er al vaak met het gezin geweest en ik heb er mijn hart verloren. Ik bezocht er alle musea al en ben erg geïnteresseerd om de geschiedenis beter te begrijpen. Het is ook een erg progressieve stad. Waar elders vind je Gemüsekebab?’
‘Ik zou er graag een halfjaar gaan werken, bijvoorbeeld als au pair. Mijn ouders denken er over na om met heel het gezin mee te gaan en een halfjaar ons huis in Jette te ruilen. Het is een spannend idee en daar hou ik van. Ik vind het ook goed dat mijn toekomst nog niet helemaal is vastgepind.’
‘Wie weet ga ik later ook lesgeven, zoals mijn moeder. Maar het is niet per se mijn droom om voor de klas te staan. Ik zie wel waar ik uitkom.’
Volgende dinsdag: Lise