Rocken als kleine jongetjes
Afscheid nemen van het podium wil maar niet lukken voor De Kreuners. ‘Zodra het enthousiasme van het publiek afneemt, stoppen we ermee.’
De eerste optredens van De Kreuners, toen nog in achterafzaaltjes en groezelige cafés, dateren van de jaren 70. Sindsdien is er veel veranderd, mijmert Grootaers: ‘Na de cafés werden het parochiezalen en uiteindelijk stonden we op festivals – met Rock Werchter in 1981 als hoogtepunt. Veel jeugdclubs moesten destijds niets van ons weten, omdat wij lawaai maakten. Het was in die tijd al kleinkunst wat de klok sloeg.’
Het lawaai dat De Kreuners maakten, was ongezien en hun keuze om te rocken in het Nederlands was gedurfd. Wie had toen durven voorspellen dat Mauro Pawlowski, die minstens een generatie jonger is dan de meeste leden van De Kreuners, ooit een song zou schrijven voor de band? Nochtans behoorde zijn ‘Meisje meisje’ (uit 2003) tot de hoogtepunten van de set. Van Eyken dwong zijn gitaar tot de essentie, Crabbé en Peleman namen samen achter één microfoon de zanglijn voor hun rekening, en in de zaal werd het stil. Nu ja, niet helemaal stil maar toch stiller dan tijdens ‘Ik wil je’ en ‘Verliefd op Chris Lomme’. ‘Chris Lomme is jarig vandaag, ze wordt 81’, meldde Grootaers plechtig. ‘Maar ik ga eerlijk zijn: mijn verliefdheid is intussen wel over.’ Ach, ook hun dijenkletshumor behoort tot de charme van De Kreuners.
Zoals het een Kreunersconcert betaamt, bulkte het van de meezinghits. Leuven had weinig tot geen aansporing nodig om klassiekers als ‘Zo jong’, ‘Nu of nooit’ en ‘Nee oh nee’ mee te brullen. Dat komt omdat de heren een speciale band hebben met de studentenstad. Grootaers: ‘Ik heb er mijn vrouw leren kennen, Jan en Ben hebben er lang gewoond, en we hebben er lange tijd een repetitiekot gehad tegenover het voormalige restaurant van Jeroen Meus, die af en toe eens binnenwipte. En aan Marktrock hebben we niets dan goede herinneringen.’
Kate Tempest
Wat opvalt aan deze reünie van De Kreuners, is dat ze wél het podium opzoeken maar niet de studio. Komt er ooit nog nieuw werk van? Grootaers: ‘Ik sluit het niet uit, maar ik acht de kans gering. Wij draaien allemaal al zo lang mee, en we zijn zo bezeten van muziek – ik mag wel zeggen dat we stuk voor stuk muziekkenners zijn – dat het déjàentendugevoel algauw de kop opsteekt. Hebben we dit niet al eerder gehoord? Omdat het zo moeilijk is om origineel te zijn, werken we niet aan nieuwe songs.’
Wat die muziekliefhebberij betreft: Walter Grootaers luistert in de auto naar Bastille en Balthazar én is grote fan van Kate Tempest. Zo weet u dat ook ineens.
Fris klonken de Kreunersklassiekers niet altijd, daar moeten we eerlijk in zijn. Een 64jarige frontman heeft nu eenmaal niet meer de sturmunddrang van een twintiger, en beklijvend zullen ernstig bedoelde songs als ‘Het regent meer dan vroeger’ nooit worden. Hoe behoeden ze zich ervoor om niet té lang door te gaan en als zielige hasbeens te eindigen? ‘Dat zullen we snel merken aan de reacties van het publiek’, meent Grootaers. ‘De mensen zijn doorgaans enthousiast. Als dat enthousiasme afneemt, is het tijd om ermee op te houden.’
De Kreuners,
‘Omdat het zo moeilijk is om origineel te zijn, werken we niet aan nieuwe songs’ WALTER GROOTAERS
De Kreuners