De grote onbekenden Page en Brin
Foto’s van Larry Page en Sergej Brin zijn zeldzaam. Deze dateert uit 2004.
Wie heeft er een grotere impact gehad op de manier waarop we in 2019 leven dan Larry Page en Sergej Brin? Ik kan niet zo meteen iemand noemen. Maar u zou ze op straat niet herkennen, die twee. En nu zijn de oprichters van Google, twee van de tien rijkste mensen ter wereld, officieel met pensioen, op hun 46ste: ze trekken zich terug uit de dagelijkse leiding van Alphabet, de moederholding van Google.
Naar aanleiding van dat vertrek zijn deze week heel wat biootjes verschenen. Daaruit blijkt vooral hoe weinig over hen bekend is. Zo weet niemand precies wat ze de voorbije vier jaar, sinds de oprichting van Alphabet, hebben gedaan. Toen lieten ze Google over aan de efficiënte machine genaamd Sundar Pichai. Het idee was dat Pichai het Googlegevaarte op de rails zou houden, ter
wijl Page en Brin hun tijd zouden spenderen aan hyperambitieuze, geld opslorpende toekomstprojecten zoals zichzelf besturende auto’s en internet via luchtballonnen. Met Google gaat het intussen opperbest: Pichai hield de focus op de kernactiviteiten en zorgde steevast voor groeiende omzet en winst. De hobbyprojecten van Page en Brin bij Alphabet lopen veel minder goed. Vandaar wellicht de beslissing om ook die voortaan aan Pichai over te laten.
Maar Page en Brin blijven wel bovenbaas: door een uiterst controversiële constructie met ‘superaandelen’ bezitten zij altijd de meerderheid van de stemmen. Een constructie die Mark Zuckerberg later kopieerde bij Facebook. Als ze daar zin in hebben, kunnen ze op elk moment weer het roer in handen nemen.
Larry Page, de man die het oorspronkelijke Googlealgoritme bedacht, is de ultieme nerd. Nochtans had hij wel degelijk de ambitie om ceo te zijn van een miljardenbedrijf. Maar men wist hem al snel te overtuigen dat hij dat beter aan een professional overliet. In de beginjaren was dat Eric Schmidt, nu dus Sundar Pichai. Tussen 2011 tot 2015 nam Page zelf nog enkele jaren de leiding op zich, maar veel plezier leek hij daar niet aan te beleven. Wegens verlamde stembanden sprak hij in die periode ook amper in het openbaar.
Sergej Brin heeft meer charisma dan zijn kompaan, al kreeg het publiek dat maar één keer echt te zien: in 2012, bij de voorstelling van de ‘slimme bril’ Google Glass. Een imponerende show, met Brin door zichzelf gecast als de nieuwe Steve Jobs. Maar Google Glass werd een flop en niet lang daarna lekte uit dat de gehuwde Brin een verhouding had met een ondergeschikte. Daar geraakte je in 2014 nog (nipt) mee weg, maar Brin verdween van het toneel. Later bleek dat Google ook grensoverschrijdend gedrag van enkele andere toplui onder de mat had geveegd. De bedrijfscultuur bij Google kwam steeds meer onder vuur te liggen – en dat is maar een van de netelige problemen die Pichai nu moet oplossen. Een ander is de toenemende kritiek op de dominante positie van het bedrijf. Begrijpelijk dat de twee miljardairs daar geen zin in hebben.
Met Sergej Brin verliest Google/ Alphabet nochtans ook zijn geweten. De in Moskou geboren Brin is de zoon van Russische Joden die de SovjetUnie ontvlucht zijn. Hij zou diegene geweest zijn die vond dat Google zich uit de Chinese markt moest terugtrekken in plaats van deel te nemen aan overheidscensuur. Van Brin zou het dan ook niet verbazen dat hij zich wat vaker laat horen in het publieke debat over onderwerpen als immigratie.
En Page? Van hem is bekend dat hij het transhumanisme aanhangt: hij gelooft dat de menselijke beperkingen kunnen worden overwonnen dankzij technologie – ook de sterfelijkheid. Daarom financiert hij het Singularity Institute van Ray Kurzweil, en richtte hij Calico op, een bedrijf dat probeert om de dood te genezen. De man zou nog steeds behept zijn met een gigantische wetenschappelijke dadendrang. En met 60 miljard dollar op zak staat daar amper een rem op. Van hem gaan we dus ooit nog eens horen, maar het wordt misschien iets heel vreemds.
Niemand weet precies wat Page en Brin hebben gedaan de voorbije vier jaar, sinds de oprichting van Alphabet