Klimaat én klimaatdebat ontsporen

Terwijl bosbranden Australië teisteren, raken ook de politieke gemoederen verhit.

BRUSSEL I Meer dan een maand al wordt de oostkust van Australië geteisterd door gigantische bosbranden. De schade is nauwelijks te overzien: bijna 350.000 hectare bos (meer dan een tiende van België) is al in de as gelegd en de brandweer krijgt het vuur maar niet onder controle.

Boven Sydney, de grootste stad van het land, hangt al wekenlang een dikke smog. De luchtkwaliteit in de stad wordt almaar slechter. Een dag ademen komt ondertussen overeen met het roken van 34 sigaretten. Voor een stad die zich beroemt op de kwaliteit van het leven en waar fietsen een levensstijl is geworden, is dat de ultieme nachtmerrie.

50 graden Celsius

Nieuw zijn de branden niet, net als de hittegolven en de droogte. Alleen worden ze elk jaar erger. De relatie met de klimaatverandering ligt voor de hand. Australië wordt een frontlijnstaat in de strijd tegen de opwarming van de aarde.

Deze week nog publiceerde de Klimaatraad van het land een nieuw rapport waarin de ernst van de situatie opgelijst wordt. Afgelopen zomer werden meer dan 200 records gebroken, zowel qua temperatuur als qua droogte. En de toekomst oogt erg somber. Tegen 2040 worden temperaturen van 50 graden gemeengoed in steden als Sydney en Melbourne. ‘Ons leven, onze economie en ons milieu zijn echt in gevaar’, schrijven de onderzoekers.

Veel Australiërs zijn erg bezorgd, maar tegelijk is er iets merkwaardigs aan de hand. Al die bezorgde burgers slagen er niet in politici te kiezen die het probleem ernstig nemen. In mei won de liberale partij opnieuw de verkiezingen en met Scott Morrison heeft het land alweer een klimaatsceptische premier.

De rol van Australië in het wereldwijde klimaatprobleem mag niet onderschat worden. Op de lijst van de grootste uitstoters staat Australië op plaats veertien, maar veel kwalijker is dat het land veruit de grootste exporteur van steenkool blijft. Vorig jaar exporteerde het land voor bijna 50 miljard dollar, meer dan dubbel zoveel als de nummer twee, Indonesië. Daarnaast is het ook een grote exporteur van gas.

Grootstedelijke idioten

En de huidige liberale regering wil daar helemaal niets aan doen. Integendeel, de regering blijft de kolenindustrie promoten. Morrison nam ooit een grote klomp kool mee naar het parlement en sprak de – in Australië – legendarische woorden: ‘Wees niet bang, dit is maar steenkool.’

Niet steenkool, maar groene activisten zijn volgens hem een probleem voor het land. Aan een steenkoolbedrijf zei hij onlangs dat ‘het land dringend nieuwe wetten nodig heeft om de klimaatactivisten en de progressieven onder de knoet te houden, want voor je het weet bepalen zij wat we nog mogen denken en zeggen.’ Zijn

Brandweerlui bestrijden een bosbrand in Werombi, 50 kilometer van Sydney.

vicepremier noemt Australiërs die bezorgd zijn om de klimaatverandering, ‘grootstedelijke idioten’.

Pyromanen

De uitspraak typeert het niveau van het klimaatdebat. Maar het zijn niet alleen de klimaatsceptici aan de rechterkant van het politieke spectrum die het vuur oppoken. Opmerkelijker nog is de bitse woordenstrijd die op

links wordt gevoerd.

Deze week escaleerde de woordenstrijd tussen de socialisten van Labor en de groenen. De Laborpartij verwijt de groenen dat zij verantwoordelijk zijn voor de energiemalaise waarin het land is terechtgekomen. Tien jaar geleden wilde de toenmalige socialistische regering van Kevin Rudd een ambitieus klimaatbeleid installeren. De uitstoot van broei

‘Het land heeft dringend nieuwe wetten nodig om de klimaatactivisten onder de knoet te houden’ SCOTT MORRISON

Premier Australië