Elke dag belanden zes tieners stomdronken op de spoed

‘De arts zei dat ik dood had kunnen zijn. Ach, ik leefde toch nog?’

NATHALIE CARPENTIER

BRUSSEL I ‘Ik ben rond mijn veertiende beginnen te drinken’, vertelt Jarne M., nu 20. We praten met hem op de afdeling ontwenning van Karus in SintDenijsWestrem. Hij is vijf weken clean van alcohol en zijn latere verslaving, drugs. ‘Het begon onschuldig, ik mocht van mama van het aperitief proeven. Cava of cocktails. Sex on the beach vond ik megalekker.’

En dus dronk hij mee. Ook toen hij wat later de enige minderjarige was op een feestje voor volwassenen. ‘Ik mocht zoveel drinken als ik wou, de barman bleef schenken. Ik had zeker vijftien glazen cava op. Ik herinner me niet dat iemand er iets over zei.’

Jarne voelde er zich prima bij. ‘Ik werd vroeger gepest en uitgesloten. Ik heb vrienden, maar ik ben niet sociaal en ik had regelmatig last van paniekaanvallen. Met wat alcohol op durfde ik wél te praten. Ook met mensen die ik niet goed kende en met meisjes.’

Van cava en wijn schakelde hij al snel over op sterkedrank. Op scoutsfuiven raakte hij vlot aan drankbandjes voor 16plussers – goed voor bier, wijn of schuimwijn. Eenmaal binnen, ging hij stiekem graaien in de bak met bandjes voor 18plussers. ‘Dan konden we sterkedrank kopen.’

Jarne was net geen 16, toen het zwaar uit de hand liep op een fuif. Zijn vrienden kwamen niet opdagen, dat maakte hem erg onzeker. Wat als hij nu eens een grote fles Eristoff blue vodka zou kopen in de nachtwinkel? ‘Dan zou ik veel socialer worden en zou het misschien toch leuk worden.’

Drie promille

Hij wilde de fles ad fundum drinken, maar moest stoppen na driekwart fles. ‘Het was de eerste keer dat ik pure vodka dronk. Ik ben een paar keer gevallen, had zelfs wat bloed aan mijn mouwen. Ook al was ik zichtbaar ver heen, ze hebben me toch binnengelaten op die fuif. Toen ik aan de bar een pintje bestelde, zei de barvrouw dat ze dat niet kon toelaten. En vroeg ze of ze mijn vader moest bellen. Toen ik dat afwimpelde, gaf ze me gewoon een pintje.’

Jarne herinnert zich alleen nog dat hij in de struiken viel. ‘Het volgende moment werd ik wakker in het ziekenhuis, mama zat naast mij. Ik ben blijkbaar enkele uren in coma geweest. Toen ik bij bewustzijn kwam, vroeg een arts hoeveel ik had gedronken. Twee cocktails, loog ik. Hij antwoordde dat ik bijna 3 promille alcohol in mijn bloed had, en dood was geweest als ik nog een beetje meer had gedronken.’

Het aantal minderjarigen dat, net als Jarne, stomdronken in het ziekenhuis terechtkomt, ligt al jaren verontrustend hoog. Vorig jaar ging het om 2.234 jongeren tussen de 12 en 17 jaar, of gemiddeld zes per dag. Dat is een lichte daling tegenover 2017, toen waren het er nog 2.334. Kijken we naar de minzestienjarigen, voor wie alcoholgebruik wettelijk verboden is, dan ging het om 651 jongeren. Ter vergelijking; de cijfers in België liggen drie keer hoger dan in Nederland.

Drinken maakt dommer

Extra alarmerend is dat het aantal erg jonge comadrinkers stijgt. Vorig jaar belandden 116 twaalf tot dertienjarigen na bingedrinken op de spoed. ‘Helaas is dit slechts het topje van de ijsberg’, zegt Michiel Callens, artsonderzoeker bij het Intermutualistisch Agentschap, dat de cijfers verzamelde. ‘Soms hoor je dat je je niet druk hoeft te maken over die eerste pintjes. Maar alcohol op