HET PLAN VAN DE VERBROKEN BELOFTEN

Vlaams minister van Milieu Zuhal Demir (NVA) omschreef gisteren het klimaatplan, waarmee ze naar de top in Madrid trekt, als ‘ambitieus, haalbaar en betaalbaar’. Met die eerste bewering doet ze de waarheid geweld aan. Want het plan is in de verste verte niet ambitieus. Om dat vast te stellen, volstaat het even het Vlaamse regeerakkoord te raadplegen dat haar eigen ploeg twee maanden geleden opstelde. Daarin belooft de regering ‘voluit te gaan voor het effectief realiseren van de afgesproken doelstellingen’. Maar het planDemir schiet tekort: de maatregelen zijn onvoldoende om een uitstootreductie van 35 procent te realiseren.

Het plan kenmerkt zich niet door ambitie, maar juist door een opvallend gebrek daaraan. Neem de verlaging van de snelheid op de Brusselse Ring. Als de regering ambitie had willen tonen, had ze de snelheid op alle Vlaamse autosnelwegen verlaagd, zoals de Nederlandse regering heeft gedaan. Maar zelfs zo’n maatregel, die de Vlaming niets zou kosten behalve enkele minuten extra reistijd, noemde ministerpresident Jan Jambon (NVA) ‘te drastisch’. Als dat al te drastisch is, dan ligt de lat wel heel erg laag.

Demir omschreef het plan ook als ‘haalbaar’. Dat klopt waarschijnlijk, maar het is niet iets om mee uit te pakken. Niet haalbaarheid moet het leitmotiv zijn van een klimaatplan, maar de wil om dingen ten goede te veranderen. In het regeerakkoord nam de Vlaamse regering zich voor om zich te meten met samenlevingen als Nederland en Scandinavië. Dat voornemen is na amper enkele maanden alweer overboord gegooid, blijkt uit dit plan. Want terwijl Scandinavië mijlenver vooroploopt en Nederland hard bezig is om de achterstand weg te werken, toont Vlaanderen vooral angst om te hard van stapel te lopen.

Is het plan betaalbaar, zoals Demir ook beweerde? Dat ligt eraan hoe je ernaar kijkt. Een van de oplossingen waar de Vlaamse regering op hoopt om de doelstellingen alsnog te halen, is het flexibiliteitsmechanisme. Dat laat toe om emissierechten aan te kopen uit andere regio’s, die wel drastische maatregelen hebben genomen. Dat betekent niet alleen dat Vlaanderen zijn verplichtingen uitbesteedt aan burgers en bedrijven elders in Europa, maar ook dat de kosten worden verschoven van nu naar later. Als we op het laatste nippertje de reductie die we zelf niet hebben gerealiseerd elders moeten aankopen, zal dat niet tegen een lage prijs zijn.

Niet haalbaarheid moet het leitmotiv zijn van een klimaatplan, maar de wil om dingen ten goede te veranderen

Het dilemma van de NVA

Meer zwijgen over migratie, of niet?