De sultan betaalt de rekening zelf

In het UZ Leuven werden vorig jaar ruim 5.500 patiënten behandeld die niet in België wonen. Typische ingrepen zijn chirurgie bij ongeboren kinderen, behandelingen voor pancreas of slokdarmkanker en aan het hart. De meeste buitenlandse patiënten kwamen uit Nederland, gevolgd door andere Europese landen. Dat strookt met (oudere) cijfers van de federale overheidsdienst Volksgezondheid: in 2014 ging het bij ongeveer de helft van hen om een geplande opname (en dus niet om bijvoorbeeld een toerist). ‘Ze komen naar hier omdat hun verzekeringsinstelling een contract met een Belgisch ziekenhuis heeft voor een specifieke behandeling’, zegt Jan Eyckmans, de woordvoerder van de FOD Gezondheid. ‘Of ze zijn kapitaalkrachtig en willen door een gerenommeerd Belgisch team behandeld worden.’ De Belgische ziekteverzekering komt niet tussen als de patiënt hier niet verzekerd is. De sultan (of zijn verzekering) betaalt dus zelf. Buitenlandse patiënten blijken de wachttijden voor Belgische patiënten niet te verlengen. ‘Dat werd tien jaar geleden gevreesd’, zegt Eyckmans. ‘Maar buitenlandse patiënten zijn eerder een voordan een nadeel. Investeringen in dure apparatuur lonen meer als ook buitenlanders zich ermee laten behandelen. Verder krijgen artsen complexe ingrepen beter in de vingers naarmate ze die vaker uitvoeren. Daar profiteren ook Belgische patiënten van.’