‘Georganiseerde vriendschap’ moet kansarmoede terugdringen
De buddy’s van ArmenTeKort geven raad en luisteren vooral. Zo krikken ze het zelfvertrouwen van kansarmen op. ‘Ik ben niet haar moeder, begeleider of juffrouw. We zijn vriendinnen.’
‘Goed bezig schat’, moedigt ‘buddy’ Roos (43) haar aan. De 23jarige Miranda Mehmeti vertelt enthousiast hoe ze de laatste tijd weer meer interimjobs doet, hoe haar Nederlands verbeterd is en hoe ze nu zelfs Spaans leert met Duolingo. En dat ze ‘minder tijd neemt voor vrienden die niet echt vrienden zijn’. Over dat laatste spreekt Miranda wel aarzelend. ‘Als ik over mijn verleden spreek, voel ik mij nog altijd down.’
Als 13jarige kwam ze bij haar oudere zus wonen in België, haar ouders bleven in Kroatië. Ze was nog klein, wou ‘een beetje graaf doen’, sprak met slechte vrienden af en kwam uiteindelijk in aanraking met drugs. ‘Ik raakte verslaafd en kreeg een psychose. Dat verleden knaagt nog altijd aan mij.’
Nadat ze als jongere uit de hulpverlening was geraakt en alleen was gaan wonen, kwam ze bij de vzw ArmenTeKort terecht. Die koppelde haar aan Roos Vandemaele. ‘Als vrijwilliger kun je eten maken of soep uitdelen voor een groot publiek van armen, maar met de buddywerking kun je elkaar één op één iets bijbrengen. Dat heeft zijn charme’, zegt ze.
Huilen en tetteren
‘De eerste ontmoeting in maart was spannend, maar daarna ging het vlot’, zegt Miranda. ‘Ik stelde haar veel vragen over de liefde en vroeg haar mening over mijn verleden. Ik huilde vaak, maar ze maakte mij altijd weer sterker. En daarna deden we leuke activiteiten: we koken soms samen en gaan af en toe ’s avonds iets drinken. En we wandelen veel. Soms stappen we zo lang dat we echt niet meer doorhebben hoe laat het is. Twee uur later zijn we nog altijd aan het tetteren.’
‘Ik weet dat ze mij voor een stuk ziet als rolmodel en dat is oké’, zegt Roos. ‘Onze verhalen lopen redelijk gelijk. Ook ik ben heel vroeg van thuis weggegaan. Moeilijke relaties, foute vrienden, daar kregen we allebei mee te maken. Ik kon haar zeggen: “Schat, dat is niet abnormaal. Probeer vooral trouw te blijven aan jezelf, dan kom je ooit wel de juiste mensen tegen.”’
Roos benadrukt dat ze Miranda niet in een of andere richting wil pushen. De buddy’s zijn er vooral om te luisteren en te helpen om het zelfvertrouwen van mensen te herstellen. ‘Miranda moet vooral doen wat ze zelf fijn vindt. Ik ben niet haar moeder, begeleider of juffrouw, we zitten als vriendinnen op dezelfde golflengte. Het loopt nu heel spontaan en goed, maar het blijft een groeiproces. Elk beetje houvast is waardevol.’
Stalker
‘Ik heb twee zussen in België, de rest van mijn familie is nog in Kroatië. Ik zie hen allemaal heel graag, maar toch kan ik hen niet alles vertellen’, zegt Miranda. ‘Ik durf dat niet. Want dan beginnen ze mijn problemen direct te vergroten en willen ze baas spelen over mijn leven.’
Miranda en Roos ontmoeten elkaar ongeveer één keer per week, meer niet. De buddy blijft haar pupil het hele gesprek lang aanmoedigen. ‘Niet te hard zijn voor jezelf, iedereen maakt stommiteiten.’ En: ‘De toekomst ligt nog voor jou, je leert ook veel uit elke negatieve ervaring’.
De hulp heeft volgens Miranda ook al een verschil gemaakt. ‘Ik had op een bepaald moment een stalker. Roos heeft mij sterk genoeg gemaakt om een klacht in te dienen. Mijn gedachten aan vroeger blijven pijn doen, maar ik ben er toch al minder mee bezig. ’s Avonds gezellig iets gaan eten deed ik niet, want ik zat met vrienden in een huis vol cocaïne. Nu zijn we voor mijn verjaardag zelfs naar een romantisch restaurant geweest. En volgende keer gaan we samen naar de film.’
‘Moeilijke relaties, foute vrienden, daar kregen we allebei mee te maken’
ROOS VANDEMAELE Buddy van Miranda