Roadtrip met urne

Een transmeisje en haar vader komen dichter bij elkaar tijdens een roadtrip. Een gevoelige en warme, maar brave film.

De achttienjarige Lola is een vrijgevochten, sterke transvrouw met een liefde voor skaten. Ze woont in een Brussels tehuis voor verstoten tieners, nadat haar vader haar thuis verjoeg. Als de film begint, staat Lola op een kruispunt in haar leven. Ze overweegt een geslachtsoperatie, maar die kost 5.000 euro. Geld dat ze niet heeft, maar dat haar moeder – met wie Lola stiekem contact houdt – spaarde. Wanneer haar moeder plots sterft en Lola dat bovendien pas na de uitvaart te weten komt, stort haar wereld in.

En dus trekt Lola (sterke rol van transvrouw Mya Bollaers, in haar acteerdebuut) naar het Waalse dorp van haar jeugd om wraak te nemen op haar tirannieke vader. Ze grist er de urne van haar moeder mee, wat leidt tot een bizarre achtervolging en roadtrip waarbij vader en dochter een pact sluiten: samen zullen ze mama’s laatste wens inwilligen door haar as te verstrooien aan zee, waar het gezin opgroeide, toen Lola nog Lionel heette.

Op hun roadtrip passeren ze Vlaamse dorpjes en een baancafé, met Els Deceukelier als barvrouw en Anemone Valcke als danseres. Vader en dochter groeien langzaam naar elkaar toe – ook al zijn ze het eens dat ze het nooit eens zullen zijn. (Terloops leert Lola hem nog dat haar genderidentiteit losstaat van geaardheid, mooi.) Lola vers la mer begint als een intens drama en evolueert tot een tragikomische, soms vrij absurde roadmovie. Daarbij gaat de geloofwaardigheid soms uit de bocht en bevat de film ook iets te veel clichés. Al blijft Mya Bollaers een plezier om naar te kijken.