Niet voor de nuchtere maag
Film Sfeer zat in deze inventieve Chinese film noir, waarin de criminelen en de politieagenten niet uit elkaar te houden zijn.
Iemand steekt een paraplu dwars door een ander zijn buik en knipt hem vervolgens open, waarna het bloed regent: dat soort inventieve gruwel kon in Cannes op de goedkeuren de bulderlach rekenen van Quentin Tarantino. Het is niet moeilijk te begrijpen wat hij zag in deze Chinese film noir, met dat groezelige sfeertje, de stemmige fotografie en het spel met schaduwen in achterafsteegjes.
Een bende van een vijftig tal boefjes komt in een garage samen om te leren hoe je scooters steelt. Onder hen bevindt zich de eenzame antiheld Zhou Zenong, die ook nog een liefdesdrama met een prostituee torst.
Wanneer de bendeleden de wijken onder elkaar verdelen, breken gevechten uit, gefilmd in expressieve closeups en snelle cuts. Met wat kungfu deelt onze held rake klappen uit.
Even later krijg je een déjà vu, als een korps van dertig politieagenten naar hem op zoek gaat en de posten worden verdeeld. Criminelen of flikken: één pot nat. De Chinese censuurcommissie zal het vast niet gespot hebben.
Regisseur Diao Yinan won vijf jaar geleden verrassend de Gouden Beer met Black coal, thin ice – nochtans een thriller van dertien in een dozijn. Met The wild goose lake toont hij overtuigender hoe vaardig hij als stilist is. Zijn film noir gaat ook niet zelden over in komedie, zoals wanneer de agenteninburger zich mengen in een sessie discodansen op straat. Alleen al hoe het dagelijkse leven in China in beeld komt, maakt deze film tot een plezier. Weliswaar niet op een nuchtere maag: eerst noedels slurpen.