Strijd voor laatste ticket Play-off 1 blijft spannend
ANTWERPEN I Het bestuur van Antwerp liet de spierballen rollen naast het veld, door (nog) niet mee te stappen in het nieuwe mediacontract van de Pro League. Aan de spelers om óp het veld hetzelfde te doen. Met topschutter Mbokani opnieuw tussen de lijnen – na zijn schorsing in de beker – moest dat lukken. Al wisten ze bij Antwerp dat het niet evident zou worden om door de Genkse gordel te geraken. Hannes Wolf wijzigde zijn elftal niet en plaatste met Cuesta en Wouters weer twee buffers voor de defensie. Lamkel Zé kreeg wel meteen een aardige schietkans, maar krulde voorlangs.
In de eerste tien minuten waren de bezoekers aanvallend onmondig – Onuachu stond op een eiland voorin. Maar plots viel er toch een kans uit de lucht, en dan is de boomlange Nigeriaan natuurlijk altijd in het voordeel. Met zijn 2,01 meter troefde hij Seck af – óók een beer, maar negen centimeter kleiner – en kopte hij de voorzet van Bongonda netjes in het hoekje. Bolat was kansloos. Het had er misschien ook wel mee te maken dat Antwerp met een onuitgegeven duo centraal achterin speelde en de communicatie nog niet op punt stond. Arslanagic was geschorst, Hoedt raakte niet tijdig (top)fit. Wat later kon Maehle zich vanaf rechts doorzetten in de zestien, maar deze keer redde Bolat de meubelen.
Irritant gefluit
Terwijl je zou denken dat de voorsprong Genk vertrouwen zou geven, was het opvallend dat de opbouw van achteruit bijzonder stroef bleef lopen. Door slordig balverlies bracht het zichzelf steeds weer in de problemen. Het had geluk dat Antwerp in aanvallend opzicht nog niet te veel inspiratie had. Benson was tegen zijn exclub wel bedrijvig, maar heel veel leverde het niet op. Lamkel Zé kopte zijn voorzet wel maar rakelings naast. Haroun kreeg een goeie kans na een scrimmage, maar trapte te slap op Didillon. Het was wachten tot vijf minuten voor rust, toen Seck deze keer wél het kopduel won en de bal zo gevaarlijk voor doel bracht. Het was uiteindelijk Maehle die de bal domweg in eigen doel tikte. Werd hij afgeleid door het gefluit van zijn eigen fans, die constant voor arbiter speelden? Misschien niet, maar vreselijk irritant was het wél. Hoe dan ook: 11, alles te herdoen. Lamkel Zé had nog een schitterend slotakkoord in gedachten, maar zijn lob belandde over het doel.
Na rust toonden beide teams meteen hun intentie om nog voor de zege te gaan. Vooral Genk had die natuurlijk broodnodig, in de strijd om Playoff 1. De eerste schietkansen waren voor Buta en Benson, maar vervolgens zette Bongonda aan de overkant tweemaal Bolat aan het werk. De afgeblokte knal van Hrosovsky belandde ook maar net naast, en Ha
Twijfelende VAR
Het bleef op en af gaan, en vooral vanaf Tribune 2 schreeuwden ze – nu het nog kan, binnenkort wordt het legendarische bouwwerk afgebroken – hun ploeg naar voren. Ze wilden ook het schot van Lamkel Zé mee in doel schreeuwen, en dat leek te lukken, maar Didillon stak er nog een stokje voor. De Limburgers dachten dan weer met een penaltygoal de drie punten binnen te halen, nadat de doorgebroken Ito door Seck werd gehinderd in de zestien. Boterberg liet echter – net als de VAR, die wel lang moest nadenken – betijen.
En zo stevenden we af op een 11, net als eerder dit seizoen in de beker. Genk had ongetwijfeld nog graag verlengingen en strafschoppen gehad om revanche te pakken voor toen, maar dat zat er niet in. Het mocht zelfs nog van geluk spreken dat Gano en Rodrigues de ultieme kansen op de 21 lieten liggen.
STAND
VOLGENDE SPEELDAG