‘Dit is cohousing, géén rusthuis’
ouderen die thuis vereenzamen, kwam van de moeder van Anneleen Van de Velde, die thuisverpleegster is. De oude villa werd door een bvba gerenoveerd. Van de Velde zelf coördineert. Het initiatief komt dus niet van de ouderen.
‘Maar ze kunnen wel kiezen of ze op ons dienstaanbod ingaan of niet’, zegt Van de Velde. Ze bedoelt daarmee: de maaltijden, de schoonmaak, de wasbeurten. Zorg is niet inbegrepen: die moeten de bewoners zelf inkopen. ‘Het is hier net als thuis. Verpleging en pedicure kunnen langskomen. De bewoners kiezen zelf wie ze daarvoor aanspreken.’
Geen assistentiewoning
Begin vorige week ontstond ophef toen het gemeentebestuur van Aarschot liet weten dat de Vlaamse overheid had gevraagd Villa De Proost te sluiten. De beslissing was al in januari vorig jaar gevallen. Het gevaar kon voorlopig worden afgewend. ‘Het is een lang verhaal’, zucht Van de Velde.
Kort samengevat: toen Villa De Proost twee jaar geleden begon, was het nog een eengezinswoning. Er meerdere domicilies vestigen, bleek moeilijk. Het stadsbestuur van Aarschot adviseerde om de Villa aan te melden als ‘nieterkende assistentiewoningen’. Maar de inspectie besloot dat het initiatief niet voldeed aan de omschrijving. Vanwege de centrale aansturing belandde Villa De Proost in de categorie van de woonzorgcentra. Die moeten erkend zijn door de Vlaamse overheid, en Villa De Proost is dat niet. Op een erkenning is het wachten tot minstens 2030, omdat er ook subsidies aan vasthangen. Ook die krijgt Villa De Proost dus niet. De bewoners zijn kapitaalkrachtig genoeg om alles zelf te bekostigen.
In het nieuwe woonzorgdecreet wordt melding gemaakt van ‘alternatieve woonzorgvormen’. Villa De Proost wil graag aanspraak maken op dat statuut, maar zoiets is voorbarig, zegt Joris Moonens, woordvoerder van het Agentschap Zorg en Gezondheid. ‘De criteria liggen nog niet vast en het is de politiek die daarover nog moet beslissen.’
De initiatiefnemers hebben Villa De Proost nu in een private stichting ondergebracht, op naam van enkele bewoners. De stichting huurt het gebouw van de initiatiefnemers en koopt dienstverlening in. Ze hopen zo aan te tonen dat het om een cohousingproject gaat – toevallig voor ouderen met een zorgbehoefte. ‘Juridisch klopt het nu als een bus’, zegt hun advocate Evelien Tahon.
‘Het is niet de bedoeling om aan controle door de overheid te ontsnappen’, zegt Anneleen Van de Velde. ‘We willen gewoon kun