Een plus met een minpunt

I n de VS en in Nederland kunnen mensen die dat willen – en ze zijn al met meer dan twintig miljoen – zich sinds november vorig jaar abonneren op Disney+, de gezinsvriendelijke streamingdienst van Disney. In de rest van Europa lanceert Disney zijn ‘+’ op 12 maart, alleen België en Portugal moeten om onduidelijke redenen nog langer wachten, minstens tot de zomer.

Dan zullen ook wij eindelijk niet kunnen kijken naar de nieuwe reeks Love, Victor. Die was namelijk bedoeld voor Disney+, maar blijkt nu toch niet gezinsvriendelijk genoeg. Daarom verkast de reeks naar Hulu, het strikt Amerikaanse streamingplatform dat de wereld The handmaid’s tale schonk, en dat sinds kort ook in handen is van Disney.

Hulu, dat had u al begrepen, heeft niet de ambitie gezinsvriendelijk te zijn. De combinatie leek perfect: Disney+ voor het hele gezin, Hulu voor mama en papa. Het enige wat de bazen van Disney nog moesten beslissen, was wat waar zou komen en waarom. Daar kon alleen gedoe van komen. En gedoe is er nu, met Love, Victor.

Disney, dat zich de laatste jaren graag opwerpt als heraut van progressieve en inclusieve waarden (en daartoe zelfs een ultrakorte saffische omhelzing toeliet in de recentste Star warsfilm!) stuurt Love, Victor naar Hulu omdat de jonge Victor uit de titel op jongens valt, en dus met jongens kust. Dat is blijkbaar niet gezinsvriendelijk.

Iets soortgelijks deed Disney eerder al met de reeks High fidelity (naar het boek van Nick Hornby en de film met John Cusack), waarin Zoë Kravitz een biseksuele uitbaatster van een muziekwinkel speelt. Die kust dus met iedereen! High fidelity was eerst bedoeld voor Disney+, maar staat nu op Hulu. Bij High fidelity viel daar nog enig begrip voor op te brengen, die reeks mikt op millennials. Maar Love, Victor is een brave reeks voor tieners vanaf dertien jaar.

De ‘+’ in Disney+ is duidelijk niet de ‘+’ in lgbtq+.

De jonge Victor kust met jongens, dat is blijkbaar niet gezinsvriendelijk