Bittere tranen drogen snel
‘Niets ouds of uit de jaren stillekes’, had Flo nog op voorhand gezegd.
Er zijn weinig programma’s waar we het in ons gezin he lemaal over eens zijn. Over Blind gekocht wel. Alle afleveringen van het vorige seizoen hebben we samen bekeken. Het zal in onze genen zitten, maar we hebben een zwak voor programma’s waarin huizen bezocht (en eventueel gekocht) worden. Zo vinden we het bijvoorbeeld ook heerlijk om over de schouders van die verbouwereerde kooplustigen in Huizenjacht mee te loeren. Naar al die oude woonkamers, verlepte lambriseringen en veel te krappe badkamers. Hoe wonen die Vlamingen toch? Wáár staat hun hometrainer? En waar hebben ze in godsnaam hun smaak achtergelaten? Huizenjacht is ongegeneerd binnenkijken bij mensen thuis. Voyeurisme van de bovenste plank, daar draait het programma om. Is het u nooit opgevallen dat werkelijk niemand in Huizenjacht ooit daadwerkelijk een huis koopt?
Bij Blind gekocht gelukkig wel: elke week een stuk of twee. Elke keer is het exact hetzelfde riedeltje. Er is minstens één stel met torenhoge verwachtingen die nooit van zijn leven te matchen zijn met het budget. Toch vinden Dina Tersago en haar trawanten altijd wel een pand. Hoewel het doorgaans oud en verlept is, kopen ze het toch. Het stel mag dat pand vlak na de aankoop al eens bezoeken. Je kunt er gif op innemen dat aan het eind van dat bezoekje iemand uit wanhoop aan het huilen slaat.
Maar dan, tadaa!, gaat de binnenhuisarchitect aan de slag. Met een beperkt budget tovert hij een interieur uit zijn mouw dat zo in de Flair zou kunnen. Na pakweg drie afleveringen van verbouwingen – en massa’s reclame voor de firma’s die dat werk verrichten – is het stel dan toch dolgelukkig met het eindresultaat. Elke keer weer is dat moment een niet te onderschatten tvcatharsis. Al geloven we er werkelijk niets van – no way dat al dat werk voor dat krappe budget gelukt is. We malen er niet om, die mensen krijgen straks een huis dat ze zelf nooit hadden kunnen betalen.
Dat die vaste tvformule van Blind gekocht bij Vier in steen gebeiteld staat, blijkt ook weer in de eerste aflevering van dit tweede seizoen. Jan en Flo zijn op zoek naar een huis in Grimbergen. Hun budget? 430.000 euro. Daarvoor willen ze graag een witte, strakke vila met een Japans toiletmeubel en een keuken waar een mens zich blauw aan betaalt. ‘Niets ouds of uit de jaren stillekes’, zei Flo op voorhand. ‘Liever een wit kubuske.’ En ja hoor, Flo huilt bittere tranen aan het eind van het eerste bezoek aan haar nieuwe huis, dat ze ‘eikes, zo lelijk’ vond. Geen zorgen, dat komt goed. Over een aflevering of twee. We kijken er al naar uit. Ook al geloven we er geen bal van.
Blind gekocht. Elke woensdagavond om 20.35 uur op Vier.
Met beperkt budget tovert de binnenhuisarchitect een interieur dat zo in de ‘Flair’ kan