Twee keer nadenken voor we elkaar hand geven
Menselijk gedrag is robuust en verandert dus niet zo snel. Maar in de omgang met elkaar zullen we wellicht waakzamer worden.
BRUSSEL I ‘Het leven zal heel snel terug in de plooi vallen. Mensen zullen opnieuw ontdekken dat het leuk is om zich te verplaatsen en echt terug naar het werk te gaan.’ De socioloog in Ignace Glorieux (VUB) gelooft niet dat een pandemie ons leven totaal overhoop zal gooien.
‘Het menselijke gedrag is vrij robuust, omdat het deel uitmaakt van een ruimer tijdskader. Denk aan de discussie die we al zo vaak gevoerd hebben over het inkorten van de zomervakantie: het gebeurt niet, omdat zo’n beslissing ook zou raken aan de werktijd van ouders en aan de toeristische sector. Als je aan één draadje trekt, valt alles in elkaar.’
Kan de covid19pandemie het haakje zijn dat die ene draad heeft losgetrokken? Glorieux denkt het niet: ‘Als je het een tijdje gemist hebt, zul je des te meer genieten van sociaal contact. Samen aan de kar trekken, koffiedrinken met je collega’s op het werk, zelfs ruziemaken: het zal allemaal weer sleur worden en zelfs dat zullen we op prijs stellen.’
‘We zullen wat waakzamer blijven en misschien minder risico’s nemen. Iemand voor het eerst opnieuw een hand geven: dat zal raar aanvoelen. We zullen ongerust zijn als we in een volle concertzaal iemand achter ons horen niezen.’
‘Er zijn ook voordelen: als de kinderen ziek zijn, zullen we sneller een paar dagen thuiswerken, omdat we weten dat het kan en onze baas dat nu ook weet. We zullen meer videovergaderingen houden, zodat niet iedereen steeds naar Brussel hoeft te komen.’
Meer hygiëne
Huisarts en docent huisartsgeneeskunde (KU Leuven) Patrik Vankrunkelsven hoopt dat er nog zaken blijven hangen. In een opiniestuk voor deze krant (DS 1 april) klaagde hij onhygiënische toestanden in de supermarkten aan: brood dat je zelf van achter een plastic kastdeurtje moet nemen en vervolgens door de snijmachine moet halen waar tal van mensen voor jou hun handen op hebben gelegd.
‘Ik heb al een reactie gekregen van de federatie van grootbakkers, die zeggen dat ze daar iets aan willen doen’, zegt Vankrunkelsven. Hij ergert zich ook aan de grijptangen voor het vastpakken van koffiekoeken in dezelfde supermarkten, en in restaurants met buffetten voor zelfbediening. ‘Ik was op vakantie met vrienden in een Club Med, en daar hingen waarschuwingen uit tegen een buikgriep die de ronde deed. Honderden mensen namen wel elke avond dezelfde grijptangen vast om hun voedsel op te scheppen. Ik vond dat toen al vies.’
Nog een bezorgdheid van Vankrunkelsven: ‘Als huisarts heb ik de gewoonte om elke patiënt die mijn kabinet verlaat, de hand te schudden. We weten al langer dat heel wat infecties worden overgedragen door handcontact. Deze epidemie is een eyeopener. Het lijkt me beter, voor iedereen trouwens, om geen handen meer te schudden. Je kunt evengoed een vuistje geven. Zelfs een beleefdheidszoen op de wang, zoals onze Franstalige landgenoten doen, is hygiënischer dan handen schudden.’
Hij hoopt wel op meer vrijheid en minder gedwongen afstand in