Coronabenefiet ‘One World’ brengt wereld bij elkaar vanuit de huiskamer

Grootse coronabenefiet ‘One world’ brengt 117 miljoen euro op Met een eenentwintigsteeeuws equivalent van Live Aid staken Lady Gaga en het kruim van de popwereld iedereen die lijdt onder de coronacrisis, een hart onder de riem.

‘Steek je portefeuille weg en geniet van de show.’ Met die woorden leidde Lady Gaga zondagochtend om 2 uur onze tijd One world, together

at home in. Te midden van de coronapandemie sloeg de popster de handen in elkaar met de ngo Global Citizen, die zich sinds 2011 inzet tegen armoede in de wereld.

One world moest een wereldwijd gelivestreamd muzikaal quarantainegala worden, een hart onder de riem voor iedereen die geïsoleerd thuis zit of op de frontlinie van de strijd tegen het virus staat. Daarvoor deed Gaga haar adresboekje open: ze verzamelde het kruim van de popwereld voor acht uur aan huiskamerconcerten.

Het is pijnlijk om te bedenken met een zomer zonder festivals in het vooruitzicht, maar muziek slaagde er al eerder in om de wereld bij elkaar te brengen. Het Live Aidconcert van Bob Geldof zette daarvoor in 1985 de toon: dat haalde 116 miljoen euro op tegen de hongersnood in Ethiopië. Concerten van onder meer Queen, U2 en Bob Dylan lokten 90.000 mensen naar het JFK Stadium in Philadelphia en 72.000 naar het Londense Wembley. Voor One world kwam niemand uit zijn kot, maar dat was natuurlijk de bedoeling. En kijk: zondagochtend meldde Global Citizen dat het 117 miljoen euro ophaalde voor de strijd tegen het coronavirus. 50 miljoen daarvan gaat naar het Solidarity Response Fund van de WHO, 66 naar lokale organisaties over de hele wereld, zoals voedselbanken.

Bedrijven

Maar we moesten onze portefeuille toch laten zitten? Dat klopt: One world had nog voor de show begon al 45 miljoen binnengerijfd. ‘Niet bij individuele donateurs’, legde Hugh Evans van Global Citizen uit in Variety. ‘Te veel mensen zijn door deze crisis hun jobs verloren, het zou niet goed zijn om hen nu om geld te vragen. Wij wilden vooral de bedrijfswereld, filantropen en wereldleiders mobiliseren.’ In ruil kregen multinationals als Pepsi, IBM en Target ruimte voor reclameboodschappen tijdens het gala, die hun inspanningen in de verf zetten.

Die airplay was wel wat waard: niet alleen prijkten de boodschappen tussen huiskamerconcerten van Stevie Wonder, de Rolling Stones, John Legend en Billie Eilish, ze werden ook uitgezonden via de Amerikaanse zenders ABC,

NBC en CBS, en streamingplatformen Alibaba, Amazon, Apple, Facebook, Instagram, Tencent, Twitch, Twitter en Youtube. Europese zenders als BBC en Q2 sprongen zondagavond op de kar. Die diversiteit aan platformen maakt het moeilijk om accuraat in te schatten of One world zoveel mensen bereikte als de 1,9 miljard van Live Aid, maar met de helft van de wereldbevolking in noodgedwongen lockdown zou het weleens in de buurt kunnen komen.

Vergeten basketballen

Wie keek was deelgenoot van acht uur aaneengeschakelde huiskamerconcerten en nieuwsreportages over de slachtoffers én helden van de coronapandemie. Tijdens de eerste zes uur kwamen de artiesten uit alle hoeken van de wereld, van de VS tot India, ZuidAfrika en België – al stond er bij Angèle, die ‘Balance ton quoi’ bracht, wel ‘France’ op het scherm. Maar de hoofdmoot speelde zich af in twee uur die aan elkaar gepraat werden door de Amerikaanse talkshowpresentatoren Jimmy Fallon, Jimmy Kimmel en Stephen Colbert.

Zij hadden zich nog in een mooi pak gehesen, maar even vaak kregen we een aandoenlijke blik in de woonst van de betrokken sterren. Zo ontdekten we dat actrice Kerry Washington haar boekenkast rangschikt volgens kleur en dat zanger Charlie Puth er niet aan gedacht had om de kleren van zijn bed te ruimen voor hij deelnam aan het belangrijkste muzikale evenement van 2020. Al leek die authenticiteit soms geënsceneerd: ons maak je niet wijs dat Elton John een vleugelpiano op zijn terras installeerde en ‘vergat’ om de basketballen die achter hem rondslingerden op te ruimen.

In tegenstelling tot Live Aid was One world niet live: alles werd op voorhand opgenomen, zij het vaak op de dag zelf. Sommigen sprongen daar creatief mee om: countryzanger Keith Urban wist zichzelf met special effects tweemaal te klonen. Anderen, zoals Taylor Swift, bedienden zich van een lofi smarpthonecamera. Aan Paul McCartney, die ‘Lady Madonna’ bracht, had dan weer niemand

‘Te veel mensen zijn door deze crisis hun job verloren, het zou niet goed zijn om hen nu geld te vragen. We wilden vooral de bedrijfswereld, filantropen en wereldleiders mobiliseren’