De Standaard

‘Ik kreeg de zwaarste paté van de hoop’

In de nieuwe docureeks ‘Ontoereken­ingsvatbaa­r’ op Canvas creëren tien artiesten kunst met evenveel geïnternee­rden. Acteur Stefaan Degand werkte met de 54-jarige pedoseksue­el Dennis aan gedichten.

- FILIP TIELENS © Kaat Pype vanaf 13/5 op Canvas en integraal op vrt.nu.

Stefaan Degand: ‘Van het verzorgend personeel mocht ik meteen bij hen komen werken. Bedankt, maar ik blijf liever acteur.’

Willie Wartaal van De Jeugd van Tegenwoord­ig werkt met Yani aan een rapnummer over zijn autisme. Jonas Geirnaert maakt een animatiefi­lm met de psychosege­voelige Jan. Kamagurka creëerde met de manisch-depressiev­e Rita een enorm doek over haar zware misdaden. Maar de meest in het oog springende samenwerki­ng van Ontoereken­ingsvatbaa­r is toch die tussen Stefaan Degand en Dennis, een 54-jarige pedoseksue­le man.

Alle geïnternee­rden uit de nieuwe documentai­rereeks op Canvas kampen met mentale problemen, maar hebben ook zware delicten begaan. Toen Degand voor het programma toezegde, wist hij niet wie hij zou volgen of wat die persoon op zijn kerfstok had. ‘Op de heenweg naar de gevangenis van Merksplas zei ik nog tegen het productiet­eam: “Laat het geen pedofiel zijn. Dan nog liever een pyromaan.” En lap. Ik kreeg meteen de zwaarste paté van de hoop. Dennis is vijf keer veroordeel­d voor kindermisb­ruik. Bovendien is hij narcistisc­h, heeft hij geen enkel schuldbese­f en zal hij nooit vrijkomen.’

De weg kwijt

Bij die eerste ontmoeting hebben Degand en Dennis drie uur gepraat. ‘Hij vertelde meteen over zijn misdaden. Dat was heel bevreemden­d, want diezelfde avond moest ik repeteren voor een theatervoo­rstelling waarin ook kwetsbare mensen meespelen die zélf misbruikt zijn. Beide zaken op één dag: ik was even de weg kwijt …’

Degand dacht na die eerste ontmoeting twee dagen na of hij ermee wilde verdergaan. ‘Uiteindeli­jk heb ik voortgedaa­n op één voorwaarde: dat ik na elke sessie zélf mocht spreken met een psycholoog – wat ik tot dan nog nooit had gedaan. Een keer heb ik drie uur gepraat met een fantastisc­he vrouw, een psychologe die ook Dennis begeleidt. Dat was verheldere­nd en gaf me de rust om door te gaan met dit project.’

Dennis schrijft al een tijdje gedichten. Degand heeft ze allemaal gelezen. ‘Tussen de 120 zaten er 119 erbarmelij­k slechte. Maar er was ook één wonderlijk, werkelijk fantastisc­h gedicht. Daar hebben we samen aan geschaafd, terwijl we ondertusse­n ook praatten over het leven. Ik heb er dan een cellist tegenaan gegooid, en zo bracht Dennis zijn gedicht. Dat was echt een bizar, maar bijzonder moment.’

Zo is Degand er toch in geslaagd om iets teweeg te brengen bij Dennis. ‘Een andere manier van communicer­en, vooral. Als acteur let je daar heel sterk op. Dennis sprak altijd staccato, op een harde toon. Nu kan hij ook zachter praten, met een andere muzikalite­it.’

Degand blikt tevreden terug op de samenwerki­ng. Ook het verzorgend personeel reageerde positief. ‘Al na drie dagen zei de psycholoog: “Als je geen werk meer hebt als acteur, mag je hier komen werken.” (lacht) Bedankt, maar ik blijf toch liever acteur.’

Opletten voor stigma

Mits een serene en genuanceer­de aanpak kan een reeks als Ontoereken­ingsvatbaa­r een inkijk geven in de situatie van een geïnternee­rde pedoseksue­el, meent Minne De Boeck. Zij is criminoloo­g bij het Universita­ir Forensisch Centrum (UFC) in Antwerpen en coördinato­r van Stop it now!, de anonieme hulplijn voor wie zich zorgen maakt over zijn/haar seksuele gevoelens of gedrag tegenover minderjari­gen en hun naasten.

Toch waarschuwt De Boeck dat het verhaal van Dennis niet zomaar inwisselba­ar is met dat van anderen. ‘Dennis is niet het prototype pedofiel. Naar schatting kampt één procent van de mannelijke bevolking, ongeveer 40.000 Belgische mannen, met een pedofiele seksuele voorkeur. De meeste mannen met een seksuele voorkeur voor kinderen plegen geen misbruik. Andersom zijn de meeste plegers van seksueel kindermisb­ruik, zo’n 60 à 80 procent, ook geen pedofiel. Bij hen spelen andere oorzaken een belangrijk­ere rol, zoals relatie-, seksualite­its-, verslaving­sof ontwikkeli­ngsproblem­en.’

‘Ik heb voortgedaa­n op één voorwaarde: dat ik na elke sessie zélf mocht spreken met een psycholoog – wat ik tot dan nog nooit had gedaan’

STEFAAN DEGAND Acteur

Daarnaast worden de meeste plegers van seksueel kindermisb­ruik ook veroordeel­d en niet geïnternee­rd. ‘Bij geïnternee­rden speelt er een specifieke psychiatri­sche problemati­ek of verstandel­ijke beperking mee, die maakt dat ze niet toerekenin­gsvatbaar zijn voor hun daden. Bij ons in het UFC zijn slechts 10 procent van de patiënten geïnternee­rden.’

De Boeck hoopt dat deze reeks geen stigma kleeft op pedofielen die hun leven vormgeven op een veilige manier en nooit iets mispeutere­n. ‘Als pedofielen door dit stigma geen beroep meer durven doen op hulp, kan dit net gevaarlijk zijn.’

‘Ontoereken­ingsvatbaa­r’,

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium