Niet praten tijdens de lunch
China heeft een meer invasieve aanpak, waarbij het iedereen uit een ‘risicowijk’ of met een ‘risicocode’ op zijn smartphone, isoleert. Daardoor kunnen scholen ook openen volgens strikte anderhalvemeterregels.
Een echt uniforme aanpak is er niet: steden, provincies, lagere scholen en universiteiten hebben allemaal een zekere autonomie om zelf de regels en risico’s in te schatten. In Peking trotseren studenten opzichters in volledige maanpakken, scanners en twee temperatuurmetingen per dag, in Huangzhou dragen de kinderen anderhalvemeterhoedjes (DS 30 april). In Shanghai moet elke student een voorverpakte lunch eten zonder te praten.
Die militaire discipline en de hardhandige weren van risicogedrag ondermijnen het sociale leven op school. Maar in China heerst hoe dan ook al een competitieve ‘testcultuur’ in de scholen. Voor het psychosociale welzijn van de kinderen is er nog niet veel aandacht. Het nationale examen is het hoogtepunt van het onderwijssysteem, en dat examensysteem moet koste wat het kost gered worden. Het bepaalt welke kinderen naar de beste scholen en voortgezette opleidingen mogen. Online leren is er dan ook aan een snelle opmars bezig.
Peking heeft zelfs besloten
om de kinderen van de hulpverleners in Wuhan tien extra bonuspunten te geven bij hun kandidaturen voor het middelbaar. Ze krijgen ook prioriteit in de crèches.