De man die met Lufthansa worstelt
Of er nu een bank of een luchtvaartmaatschappij gered moet worden, Koen Van Loo, topman van de FPIM, staat al jaren op de eerste rij. Toch is hij ‘geen egotripper. Hij geeft zijn mening, maar als er anders beslist wordt, voert hij loyaal uit.’
BRUSSEL I Als een schaakgrootmeester schoof voormalige vicepremier Didier Reynders (MR) altijd de juiste pion naar voren. Om een zaak te deblokkeren had hij een mannetje, om te wheelen en te dealen werd veelal JeanClaude Fontinoy het veld in gestuurd, maar om een compromis te sluiten, was het Koen Van Loo (47) die vooruit gestuurd werd.
Zo’n compromis moet Van Loo, als ceo van de Federale Participatie en Investeringsmaatschappij (FPIM), nu proberen te sluiten met Lufthansa. Eventueel reddingsgeld zal via de FPIM naar Brussels Airlines vloeien. In tandem met zijn chief investment officer Tom Feys, een voormalige kabinetsmedewerker van Johan Van Overtveldt (NVA), wordt het trekken en sleuren om te vermijden dat die steun een blanco cheque wordt.
Van Loo is een van de velen die door Reynders in de Belgische machtscenakels gekatapulteerd werden. Reynders’ kabinetschef Peter Praet plukte de jonge Van Loo in 1999 weg bij de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven om op het kabinet aan de slag te gaan. Daarna ging het erg snel. Voor hij het goed en wel besefte, werd hij in 2003 de kabinetschef van Reynders. Niet dat hij daarvoor gesolliciteerd had, Reynders deelde het hem in zijn typische stijl gewoon mee. ‘Het Staatsblad vandaag al gezien? Proficiat, vanaf vandaag ben je mijn kabinetschef.’ Maar toen drie jaar later de topjob bij de FPIM vrij kwam, zag Reynders opnieuw de kans schoon om een van zijn politieke zonen uit te zenden.
Levend archief
‘Van Loo is erg oplossingsgericht. Ondertussen is hij het levende archief van de FPIM en dus eigenlijk onvervangbaar’, zegt Luc Keuleneer, bestuur der bij de FPIM. ‘Om te vermijden dat de hele FPIM te afhankelijk is van één persoon, wordt hij daarom sinds vorig jaar omringd door een executive committee.’
Dat ‘levende archief’ heeft de voorbije jaren al heel wat watertjes doorzwommen. Van Loo stond op de eerste rij bij de redding van de banken in 2008 en bij de tweede redding van Dexia in 2011. Als bestuurder voor de Belgische staat bij Dexia rust een immense verantwoordelijkheid op zijn schouders. De overheid heeft zich voor dat eventuele staatssteun aan Lufthansa een tientallen miljarden euro borg gesteld en hij moet er mee voor zorgen dat die miljarden uiteindelijk niet door de belastingbetaler betaald zullen moeten worden. Ondertussen is het grootste gevaar geweken. ‘Dat dossier heeft zwaar op hem gewogen’, zegt iemand die met hem samengewerkt heeft. ‘Dat was een potentiële atoombom.’ Van Loo zit nog altijd in de raad van bestuur.
Terwijl zijn leermeester Reynders al aan de universiteit de bijnaam Bébé Requin – babyhaai – kreeg, wordt Van Loo steevast omschreven als een diplomaat, iemand die geen spelletjes speelt. Sommigen vinden hem zelfs te diplomatisch, te risicoavers, te weinig gehaaid. Anderen vinden dan weer dat zijn rol net veel diplomatie vergt.
‘Hij kent zijn dossiers en is heel betrouwbaar en loyaal’, zegt Jan Verschooten, bestuurder bij FPIM. ‘Bij discussies zal hij duidelijk zijn mening geven, maar als de raad van bestuur anders beslist, zal hij loyaal en zonder rancune uitvoeren. Hij is helemaal geen egotripper of omhooggevallen figuur.’
‘Zijn benadering is gericht op het vinden van een evenwichtige en werkwordt.
Van Loo is een van de vele politieke zonen die door Reynders in de Belgische machtscenakels gekatapulteerd werden
‘Hij is erg oplossingsgericht. Ondertussen is hij het levende archief van de FPIM. Eigenlijk is hij onvervangbaar’
LUC KEULENEER
Bestuurder FPIM
bare oplossing waarin alle partijen –en dat zijn er meestal heel veel– zich kunnen vinden’, zegt Keuleneer. ‘Hij beseft dat het onderste uit de kan halen meestal geen zin heeft. Dat kan op korte termijn het gevoel geven dat er een veldslag werd gewonnen, maar leidt op langere termijn meestal tot het verliezen van de oorlog.’
Politieke kronkels
Intussen overleeft Van Loo al 14jaar aan het hoofd van de FPIM. Zijn mandaat liep af in november 2018, maar de regeringMichel slaagde er nooit in om een nieuwe benoemingscarrousel af te ronden. Hij beseft dat zijn lot van dat soort politieke kronkels afhangt, maar heeft daar vrede mee. Die kronkels hebben hem immers ook gebracht waar hij vandaag staat.
Een politieke carrière is niet meteen voor Van Loo weggelegd. Hij stond al een paar keer – uit loyaliteit en met weinig enthousiasme – in Leuven op de Open VLDlijst bij de gemeenteraadsverkiezingen, maar met een paar honderd stemmen wacht hem niet echt een glansrijke politieke carrière.