‘Vorige week was mijn dochter (5) plots verdwenen. Ze was naar een vriendinnetje gestapt. “Ik ben het beu, mama”’ Wie denkt er aan de kleuters?
‘Zijn de kinderen dan niet belangrijk genoeg?’ In een open brief vraagt pedagogisch wetenschapper en moeder Elise Burny een versoepeling van de maatregelen voor kinderen.
BRUSSEL I ‘De speeltuin blijft gesloten. De vriendjes zitten achter slot en grendel. De juf doet haar best, maar leeft op een computerscherm. Oma is een dier in de zoo dat je eens van ver mag bekijken, maar zeker niet mag knuffelen. Het is niet eerlijk. Nu volwassenen steeds meer buiten mogen komen, valt het leven in quarantaine met de dag moeilijker te begrijpen voor de kinderen.’ Elise Burny, moeder van een vijfjarige dochter en doctor in de pedagogische wetenschappen, trekt aan de alarmbel. In een open brief, die al honderden keren gedeeld is op sociale media, stelt ze luidop de vraag: ‘Zijn de kinderen dan niet belangrijk genoeg?’
‘We leven toe naar elke persconferentie’, vertelt Burny. ‘Dat is telkens een enorme ontgoocheling. Tot nu toe werd er met geen woord gerept over kinderen. Mijn dochter doet een smeekbede. Ze vraagt: “Wat is er nu beslist mama?” Het wordt alleen maar moeilijker om het haar uit te leggen. Ik volg de logica zelf niet meer. Ik moet dan zeggen: voor jou verandert er niets.’
Moddertaarten
‘Ik ben niet bezorgd om de schoolse achterstand. Mijn dochter zal de cijfers en letters wel leren – al is het met enkele maanden vertraging. Ik ben bezorgd over het psychische welzijn van mijn kind. Weken, zelfs maanden, zonder sociaal contact. Geen vriendjes om mee te spelen. Geen uitdagingen in de kleuterklas.’
‘Vorige week was mijn dochter plots verdwenen. We waren doodongerust. Ze is zelf naar een vriendinnetje gestapt, een straat verder. Kwaad zijn had geen zin. “Ik ben het beu, mama”, zei ze. Ik begrijp haar. Ik kan schooltje spelen met haar, maar ik kan niet in de fantasiewereld duiken zoals vijfjarigen dat kunnen. Mijn dochter leert in bomen klimmen en moddertaarten bakken. Dat is goed, maar op langere termijn niet genoeg. Pas door samen moddertaarten te bakken leer je dat er meer dan één manier is. Dat de modder van je vriendje te veel of te weinig water bevat, en dat het vormpje van het kind dat niet je vriend is, betere taarten oplevert dan dat van jou.’
Sociaal leren
‘Jonge kinderen moeten het hebben van sociaal leren. Ze leren van elkaar en met elkaar. In contact leren ze mens zijn. It takes a village to raise a child. We merken nu dat een kind meer nodig heeft dan een moeder, een vader, een broertje of zusje, hoe hard we ook ons best doen.’
‘Beste ministers, kunnen jullie het alstublieft in jullie volgende crisisvergadering even over de kleuters hebben? Ik begrijp dat er keuzes gemaakt moeten worden, maar ik snap de keuzes niet. Hoe zullen we onze kinderen nog jarenlang overtuigen van het belang van onderwijs als we er nu zelf geen belang aan hechten? En als de scholen niet meer open kunnen voor september, willen jullie dan de speeltuin overwegen?’
‘Oma is een dier in de zoo dat je eens van ver mag bekijken, maar zeker niet mag knuffelen’
‘Beste ministers, kunnen jullie het alstublieft in jullie volgende crisisvergadering even over kleuters hebben?’ ELISE BURNY
Bezorgde moeder