De brandverzekering die het kot bijna afbrandde
De omgekeerde erehaag voor premier Sophie Wilmès (MR) toont de moeilijke positie waar zij in zit. Als het lastig wordt, knijpen de partijen die haar van buiten de regering steunen, ertussenuit.
MRvoorzitter GeorgesLouis Bouchez wordt weleens verweten dat hij voortdurend lijkt te twitteren, maar dit weekend speelde hij op sociale media terecht kort op de bal. ‘Het zorgpersoneel verdient respect, zijn woede ook. Diep respect voor het verrichte werk’, tweette hij, eraan toevoegend dat de sector na de crisis niet vergeten zal worden, dat we er met z’n allen fier op zijn en dat dialoog tot hervormingen zal leiden.
De MRvoorzitter moest zich even laten gelden nadat zijn minister van Energie, Marie Christine Marghem (MR), zich denigrerend had uitgelaten over de actie van een deel van het personeel in het Brusselse SintPietersziekenhuis. Toen premier Wilmès zondag een bezoek bracht, veranderde een erehaag die haar stond op te wachten plots in een haag van protest. Op het moment dat ze met haar wagen langsreed, draaiden de zorgverleners haar een voor een de rug toe. Marghem noemde de actie op Facebook ridicuul en maakte een vergelijking met kleine kinderen die hun zin niet krijgen.
Marghem communiceert wel vaker vinnig, maar hier werd ze toch snel gemuilkorfd. De zorgverleners houden het land al maanden mee recht en staan onder enorme druk. De erehaagactie was zelf ook allesbehalve subtiel, maar op een moment dat alle partijen het eens zijn dat er meer geïnvesteerd moet worden in de zorg, kan je het als politicus niet maken om in conflict te gaan met die sector. Marghem gaf er de PS bovendien een stok mee om te slaan.
Wilmès, voor wie de boze ruggen bedoeld waren, reageerde wel adequaat. Ze sprak met vertegenwoordigers van het personeel en gaf hen te kennen dat ze hun zorgen en woede begreep en dat ze, zoals Bouchez even later echode, niet vergeten zouden worden na de crisis.
‘Steun’ van 10 partijen
Het voorval toont de lastige positie waarin Wilmès zich nu al maanden bevindt. De reden van het protest was een koninklijk besluit dat het mogelijk maakt om zorgpersoneel op te vorderen. Het KB verhit al een tijdje de gemoederen. Dat het pas boven water kwam nadat het de hele weg afgelegd had via de Raad van State – en dus nadat het zorgpersoneel al wekenlang zonder dwang de klok rond had gewerkt – leidde tot fel protest. In de Kamer probeerde minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD) vorige week nog uit te leggen dat het om een soort ‘brandverzekering’ gaat, iets wat je hoopt nooit nodig te hebben. Arts en PVDA/PTBKamerlid Sophie Merckx sprak niettemin van een ‘oorlogsverklaring’. ‘Plattekes’, vond De Block. Ook gisteren herhaalde ze dat de maatregel er niet is om overwerkte zorgverleners binnenkort nog eens op te vorderen. ‘Het is een noodmaatregel voor als er te veel mensen uitvallen. Het KB is er niet om hén nog eens op te eisen, integendeel. Het is om mensen te beschermen die ziek zijn en in de zorg werken.’
Het gaat om een beslissing die de regering nam in het kader van de volmachten die haar door het parlement werden toegekend. Met de steun van tien partijen, dus. Toch bleef het op alle andere partijhoofdkwartieren opvallend stil nadat de beelden van de omgekeerde erehaag dit weekend begonnen te circuleren. Er is dan ook niet de minste liefde tussen de tien. Week na week houden de topministers van de regeringWilmès op zaterdag een ‘superkern’ met de voorzitters van die partijen. En week na week is die bijeenkomst de aanleiding voor heel wat wrevel aan beide kanten.
Als gezicht van de regering én de Nationale Veiligheidsraad krijgt Wilmès kansen om zich te tonen als redder van het land – al
Op de andere partijhoofdkwartieren bleef het opvallend stil na de beelden van de omgekeerde erehaag
werden er zo al een paar gemist. Maar als het mis gaat, pakt zij ook de meeste wind. In een mondiale crisis waar geen draaiboek voor bestaat, is er nogal wat wind. In een complex land zonder regering met een meerderheid des te meer.
Half mei is half maart
De regeringspartijen beseffen maar al te goed dat het zo niet verder kan. Als de volmachten binnenkort wegvallen, moeten ze voor elke maatregel bijna op zoek naar evenveel extra zetels als de 38 (op 150) die ze zelf hebben. Of het initiatief van Paul Magnette (PS) en Conner Rousseau (SP.A) tot een ommekeer zal leiden, is afwachten. Hun gesprek met Bouchez had gisteren nog niet plaatsgevonden. De MR is min of meer incontournable en Bouchez vindt dat als er geformeerd wordt zonder tussenkomst van de koning, op zijn minst de grootste partijen in Vlaanderen en Wallonië erbij betrokken moeten zijn, de NVA en de PS. Maar daar heeft de PS weinig zin in. Of hoe half mei in de Wetstraat plots toch weer aanvoelt als half maart, precorona.