Het resultaat van 40 dagen werk
‘Het was dit of stenen schilderen.’ Charli XCX heeft weinig woorden nodig om uit te leggen van waar het idee van een quarantainealbum kwam. ‘How I’m feeling now’ klinkt even rechtdoorzee.
De wereldwijde quarantaine die de coronapandemie met zich meebracht heeft op korte tijd al flink wat muziek opgeleverd. Kitscherige memesongs waren er van bij het prille begin – de Spotifyplaylist die ze verzamelt zit al aan 4.482 nummers. Little Simz, Mahalia en Selah Sue wisten er dan weer een ep uit te persen, maar Charli XCX pakte hen allemaal in snelheid.
De 27jarige popauteur voelde de bui al hangen op 15 maart: toen postte ze op Twitter dat ze niet uitkeek naar een nieuw normaal zonder optredens, studiosessies en andere lockdowngevolgen. ‘Als ik geen miljoen projecten lopen heb en mijn brein niet voldoende buzzt, zie ik een bodemloze put opensplijten’, klonk het. En dus kondigde ze op 6 april aan van nul een nieuw album te schrijven, amper acht maanden na haar vorige album Charli.
Daarbij nam de als Charlotte Aitchison geboren Britse zich voor om de motorkap van haar songschrijfproces helemaal open te leggen. Zo konden fans die ook thuiszaten met niets om handen mee volgen én bijdragen met suggesties over artwork of teksten. Dat sprak tot de verbeelding, want wat songwriting betreft is Charli XCX een behoorlijke Porsche, met een gave voor catchy melodieën in hashtagwaardige turbotaal. ‘I don’t care’ van Icona Pop (maar geschreven door Aitchison) is het beste voorbeeld, maar ook in de credits van het meestgestreamde nummer van 2019, ‘Señorita’ van Shawn Mendes en Camila Cabello, prijkte haar naam.
Quarantainekoppels
Via Instagram, Youtube, Twitter en Zoomcalls waarop tot 1.000 fans tegelijk konden inbellen gaf Aitchison updates over haar vorderingen – ze had zichzelf een deadline van 15 mei opgelegd, om het schrijfproces intens te houden. Fans zagen haar timmeren aan rijmschema’s en hoorden haar eindeloos melodieën neuriën, en zagen hoe ze zich op Instagram huilend afvroeg of ze haar deadline wel zou halen.
Ook hun feedback bleek niet evident: bij The Guardian vertelde Aitchison hoe ze lyrics op Twitter postte die haar fans zo slecht vonden dat ze dachten dat het een grap betrof. En wanneer ze voor de gein vreselijke teksten postte, waren haar fans net dolenthousiast.
Die tweespalt is niet nieuw voor Aitchison. Haar grootste hits deelde ze uit aan andere artiesten, onder haar eigen naam kiest ze vaak voor een ruwer geluid. Vaste producer AG Cook specialiseert in beats die door een crashende computer lijken uitgespuwd. Soms levert dat songs op die zinderen van spanning, zoals de ‘I’m so bored/ wake up late, eat some cereal/ lose myself in a tv show/ all my friends are invisible’ – en nieuwe ervaringen, zoals je opdirken voor een skypesessie met vrienden. Maar uit beide spreekt ook een hunkering naar een toekomst waarin fysieke nabijheid wel weer kan, liefst van al in een bonkende nachtclub. ‘Finally, when it’s over/ we might be even closer’, mijmert ze in ‘Anthems’.
Meer inspiratie putte de Britse deze keer uit het onverwachte en noodgedwongen samenzijn met haar lief, videogameproducer Huck Kwong. Daarmee had ze al zeven jaar een knipperlichtrelatie – deze periode is de langste die het koppel ooit samen doorbracht. Dat heeft gevolgen, blijkt in het mierzoete ‘7 years’: ‘Used to be afraid to say it/ now that’s changed/ seven years and it’s been you and I, always’. Ook dat moet voor sommige quarantainekoppels herkenbaar zijn.
Toch blijft de vraag of How I’m feeling now ook later nog relevant zal klinken. Het was razend interessant om Aitchison aan de slag te horen gaan met een ruwe baslijndemo die haar spontaan toegestuurd werd door producer Palmistry, maar aan het resultaat ‘I finally understand’ hoor je dat er nu ook weer niet zó lang aan gesleuteld is.
Een blik onder de motorkap kan fascinerend zijn. Maar op de snelweg bolt het beter als dat ding dicht is.
Het is de vraag of ‘How I’m feeling now’ ook later nog relevant zal klinken
Charli XCX, ¨¨¨èè