Willkommen, bienvenue, welcome!
Het is ‘de duurste Duitse tv serie ooit’, maar Babylon
Berlin is geen weggegooid geld. De luxekrimi waarvan Tom Tykwer, bekend van Lola rennt, de belangrijkste regisseur is, is spannend, bedwelmend en aantrekkelijk. Babylon Berlin is bovendien een slimme serie, die je ook kunt bekijken voor het overtuigende beeld van het Berlijn van 1929, op het einde van de
Goldene Zwanziger. Dat is in Duitsland de periode van de Weimarrepubliek, de wankele jonge democratie die na de val de keizer in 1919 gesticht werd en in 1933 begraven werd na de verkiezingswinst van Hitler.
Gereon Rath, een flik uit Keulen, komt tijdelijk naar de grote boze hoofdstad om een zedenzaak af te ronden. Al snel valt hij voor Berlijn en stapt hij over naar moordzaken, de afdeling waar ook freelance typiste Charlotte Ritter carrière wil maken. Haar familie leeft, zoals tien duizenden Berlijners, in grauwe en vieze armoe. Ze prostitueert zich om wat bij te verdienen. Arm aber sexy was Berlijn toen al, maar ook gewelddadig hard.
Samen geraken ze verwikkeld in het mysterie van een Russische trein met gif gas en goud, ontdekken ze een schaduw leger dat een putsch wil plegen, beleven ze een bloedige 1 mei, onderzoeken ze een moord op een actrice, en leggen ze verraad en corruptie in het korps bloot.
Babylon Berlin heeft prachtige decors en kostuums, en muziek waarbij Bryan Ferry een vinger in de pap had. Ook om van te smullen zijn de grafische vormgeving van de generiek en het themalied van de aftiteling, ‘Zu Asche, zu Staub’, een fameuze oorwurm, met sensuele lage stem gezongen door de Litouwse actrice Severija Janušauskait. Dit is het Berlijn van de hectische stadsroman Berlin
Alexanderplatz van Alfred Döblin en van
Cabaret naar de boeken van Christopher Isherwood. Van Marlene Dietrich (die een cameo heeft) en Josephine Baker (die haar bananenrok heeft uitgeleend), van de Driestuiversopera van Brecht, van gendervervaging, drugs en seks zonder taboe. En van de eerste gesproken films, natuurlijk.
Het is ook de tijd van Ludendorff en Hindenburg, militairen die heimwee hebben naar de Kaiser. En van Stresemann en Briand, de Duitse en Franse Buitenlandministers, die weer toenadering zoeken. Er is de invloed van de industriëlenfamilie Nyssen (slechts twee letters verwijderd van Thyssen) en de beurskrach; oproerige communisten spelen hun rol en de nazi’s worden naar het einde van de serie prominenter. Maar eigenlijk begint alle ellende met de onverteerde Eerste Wereldoorlog, voor de Duitse samenleving en voor Rath persoonlijk.
U hoort het. Ik geraak niet uitverteld. Werkelijk álles zit in deze serie. En het plaatje klopt nog ook.
‘Arm aber sexy’ was Berlijn in 1929 al