De achilleshiel van de provinciegouverneur
EOok bureaucratisering zit in de weg van Agentschap Zorg en Gezondheid
r kwam geen Antwerpse lockdown, hoewel heel wat specialisten en virologen daarop hadden aangedrongen. Cathy Berx wilde het zover niet laten komen. De provinciegouverneur droeg drie redenen aan. Praktisch is het haast onmogelijk om wijken, gemeenten, laat staan de provincie, waterdicht af te sluiten. Bovendien blijft Antwerpen economisch het kloppend hart van Vlaanderen, de maatregel zou ook elders verregaande gevolgen hebben. Ten slotte garandeerde ze dat alle indexpatiënten – mensen die besmet of mogelijk besmet zijn en dus in quarantaine moeten – zouden thuisblijven.
Het blijft de achilleshiel. Het Vlaams Agentschap Zorg en Gezondheid waakt over de toepassing van het preventiedecreet. De straffen zijn best pittig. Maar van enige handhaving is er geen sprake. Het Agentschap loopt voortdurend achter de feiten aan. Het slaagt er niet eens in om plaatselijke besturen te alarmeren bij een oplopend aantal besmettingen. Ook de contactopsporing sputtert.
Er kan oeverloos worden gesoebat over de onverantwoorde of nonchalante manier waarop burgers een loopje nemen met de mogelijke voorzorgsmaatregelen. Steeds meer wordt duidelijk dat in juni de regels al te snel werden versoepeld, terwijl het aantal besmettingen per dag (85) nog te hoog lag. De gedachte dat voortaan de druk pas van de ketel mag bij vijf (!) besmettingen per dag, wint veld.
Maar het Vlaams Agentschap Zorg en Gezondheid komt hoe dan ook in het vizier. Er zijn verzachtende omstandigheden. De tweede golf komt sneller dan verwacht. Dat gaf het Agentschap onvoldoende tijd om zich optimaal om te vormen. Bovendien ontbreekt elke ervaring. De reusachtige omvang van covid-19 is in niets te vergelijken met het handjevol tbc-patiënten dat epidemiologisch werd opgevolgd. Ten slotte blijft het een uitdaging om in een handomdraai personeel aan te werven.
Ook de bureaucratisering zit in de weg. Voortdurend moeten procedures worden gevolgd. Een voorbeeld: de scriptaanpassing met eventueel cafébezoek (bij contactopsporing) kost enkele dagen. Een privébedrijf klaart dat in een uur. Bovendien lijkt het een doelstelling om alles onder de eigen vleugels te houden. Uitgestoken handen worden amper of niet aangenomen. In crisistijd moet er zonder voorbehoud en tijdverlies met alle mogelijke partners worden samengewerkt. Het virus raast sneller dan het licht.
Dinsdag wordt bevoegd minister Wouter Beke alweer in het Vlaams Parlement verwacht. Misschien laat men hem beter met rust. Hij heeft al te veel om handen.