Sloveen Pogacar triomfator van Tour-weekend
De Pyreneeën hebben het tactische plan bij Jumbo-Visma flink in de war gestuurd. Primoz Roglic draagt dan wel het geel, zijn landgenoot Tadej Pogacar geeft momenteel de beste indruk.
Tadej Pogacar is de grote triomfator van de doortocht in de Pyreneeen. Nadat hij zaterdag met een aanval op de Peyresourde veertig seconden veroverde op de twee tenoren voor de eindzege, snoepte de jonge Sloveen gisteren via bonificaties nog een extra seconde af van Primoz Roglic en twaalf seconden van Egan Bernal, én sprintte hij naar zijn eerste etappezege.
Pogacar, die daags na de Tour nog 22 moet worden, wordt in de Vlaamse pers weleens de Sloveense Remco Evenepoel genoemd. Een jaar geleden rond deze tijd leverde de in Monaco residerende UAErenner al het bewijs van zijn uitzonderlijke inhoud en recuperatievermogen in zijn eerste grote ronde, de Vuelta. Hij behaalde toen drie etappezeges en de derde plaats in de eindstand. Dat Pogacar op de eerste rustdag van de Tour ‘slechts’ zevende staat, is helemaal te wijten aan zijn tijdverlies in de waaieretappe van vrijdag.
In de algemene rangschikking worden de twee hoogste plaatsen nu bezet door de vooraf meest geciteerde kandidaten voor de eindzege. Maar noch voor gele trui Primoz Roglic, noch voor titelverdediger Egan Bernal ligt het spelbord erbij zoals ze het zich hadden voorgesteld.
Tot enkele weken geleden leken Roglic en Bernal binnen hun respectieve teams de vooruitgeschoven man van een triumviraat. De Tour diende zich aan als een duel tussen Team Jumbo-Visma en Ineos Grenadiers, Roglic-DumoulinKruijswijk versus Bernal-FroomeThomas. Nog voor de start in Nice waren de twee drietanden al aan reparatie toe en niet eens halfweg de drieweekse rittenwedstrijd is nu in beide kampen nog slechts één tand intact.
Scharniermoment
De beklimming van de Peyresourde, in de finale van de zaterdagrit, zal bij een terugblik in Parijs als een scharniermoment van de Tour 2020 worden aangestipt. Niet vanwege de solo van Nans Peters, de Fransman die op weg naar een knappe ritzege als eerste de top rondde. Maar vanwege het moment waarop Tom Dumoulin zich op kop zette van de favorietengroep en daarmee zijn eigen aspiraties op eindwinst ondergroef.
Net als op dag vier in OrcièresMerlette werd opnieuw duidelijk dat Dumoulins zelfbeeld structureel verschilt van de kijk die de ploegleiding op hem heeft. ‘Tom is gewoon veel beter dan hij zelf denkt’, aldus ploegleider Frans Maassen. ‘Hij had helemaal niet zo hard op kop moeten rijden. Waarschijnlijk had hij hoe dan ook tijd verloren, maar de schade zou beperkt zijn gebleven.’
Niet alleen verloor Dumoulin dit weekend meer dan drie minuten op Roglic, met zijn actie haalde hij de strategie van Jumbo-Visma helemaal overhoop. De Nederlandse ploeg wilde het spel spelen dat Ineos/Sky de voorbije jaren zo vaak op het asfalt toverde: zo lang mogelijk een tweede paard in koers houden.
Zou Dumoulin zelf ooit hebben geloofd dat hij de Tour 2020 kon winnen? Eind vorig jaar liet de Nederlands-Limburger in het Algemeen Dagblad al optekenen: ‘Dat een ploeg valt of staat met hoe ik in de Tour presteer, heb ik als heel moeilijk en vervelend ervaren. Ik vind het hartstikke leuk om af en toe de enige kopman te zijn, maar het hoeft niet altijd.’ Toen al schoof hij Roglic naar voren als de primus van de ploeg.
Aan de vooravond van het Pyreneeënweekend was hij nog steeds dezelfde mening toegedaan. ‘We proberen mij in het klassement te houden en dat gaat heel goed, maar Primoz is de eerste man. Hij is op dit moment een stuk beter.’
Team Jumbo-Visma gaat prat op wetenschappelijke werking en professionele structuur. Merk- waardig is het dan ook dat de coaches er niet zijn in geslaagd Dumoulin op andere gedachten te brengen. Volgens de ploegleiding was het kwaad op de Peyresourde al geschied op het moment dat ze te horen kregen dat hun wisselkopman zijn kansen aan het opofferen was.
Dumoulin zelf gebruikte dezelfde uitdrukking als in OrcièresMerlette: op de Port de Balès was het voor hem al ‘op hangen en wurgen’ geweest. Dat ploegmaats Ro- bert Gesink en Wout van Aert daar een moordend tempo hadden ontwikkeld, deed nog meer wenkbrauwen fronsen. In de euforie van de vele overwinningen had JumboVisma zich vergaloppeerd.
Man tegen man
De killerbijen zijn hun aura van onkwetsbaarheid kwijt. Roglic draagt het geel en heeft op de voorlaatste dag nog een tijdrit achter de hand, maar bergop oogt hij minder superieur dan in de voorbereidingskoersen. Zaterdag liet hij na om Bernal op achterstand te zetten en bleef hij zitten bij de beslissende demarrage van Pogacar. Een bewuste zet, stelden analisten: voor de gele trui en de bijhorende plichtplegingen was het nog te vroeg. Die theorie kan na gisteren op de schop. Ondertussen is Bernal in deze Tour zichtbaar aan het groeien.
Aangezien ook Bernals ploeg, Ineos Grenadiers, bleek voor de dag komt en de veredelde wisselzijn kopman Richard Carapaz steeds meer tijd verliest, verschijnen er nog wel meer man-tegen-mangevechten aan de horizon. Veelzeggend: de top twaalf van het klassement bestaat uit renners van twaalf verschillende ploegen.
Voor de spankracht alleen maar veelbelovend, temeer omdat het verdere traject nog bezaaid ligt met diverse wolfijzers en schietgeweren. Zelfs vandaag op de rustdag, wanneer de teams voor het eerst sinds de Tour-start aan een coronatest worden onderworpen. Ook al proberen de renners zich in hun bubbel maximaal af te schermen, de Tour is en blijft een riskante onderneming, zoals op de Peyresourde nog eens pijnlijk duidelijk werd (zie hiernaast).
In de Pyreneeën zijn de kansen op een eerste Nederlandse eindzege sinds 1980 tot een minimum herleid. Niettemin blijft in coronatijden de dooddoener van de nuchtere Joop Zoetemelk actueler dan ooit: Parijs is nog ver.
Veelzeggend: de top twaalf van het klassement bestaat uit renners van twaalf verschillende ploegen