Alarm in de zorg: ‘Soms huilen we hier onder collega’s’
Het personeel in de ziekenhuizen zit op zijn tandvlees. ‘Het jammere is: we weten heel goed dat het alleen nog maar erger wordt.’
Overal, in alle ziekenhuizen, wordt de alarmbel geluid: het personeel is op, en iedereen beseft dat het ergste nog moet komen. Vier weken nadat verpleegkundige Axel Vandecandelaere (24) positief getest had tijdens de eerste golf, stond hij bijvoorbeeld alweer tussen de patiënten van het AZ Delta in Roeselare. ‘Ik was nog altijd doodmoe, maar ze hadden me nodig. Een verpleegkundige kan veel aan. Zelfs hinkend op een half been zou ik komen werken.’
Axel werkt deze en volgende week twaalf uur extra. ‘Al heb ik nog heel veel overuren staan, omdat we sinds de eerste golf weinig tijd hadden om ze op te nemen.’ Maar achter het enthousiasme van de jonge verpleegkundige schuilt wel degelijk angst, stress en frustratie. ‘Natuurlijk ben ik bang. Wij zijn geen superhelden, soms wordt het ons emotioneel ook weleens te veel, als we patiënten zien lijden of aftakelen. Dan huilen we hier soms onder de collega’s.’
Cinthia De Villé (33) werkt sinds begin maart als verpleegkundige op de covid-afdeling van het UZ Brussel. Ook zij is vermoeid, mentaal en fysiek. ‘Het wordt met de dag zwaarder. Er melden zich meer en meer patiënten aan en die zijn ook steeds zieker. Ik heb het gevoel dat we met de kraan open aan het dweilen zijn. Het jammere is: we weten heel goed dat het alleen nog maar erger wordt.’
Reservetroepen op komst Sinds maart heeft ze geen echte rust meer gehad. ‘Ik ben constant aan het werk in de moeilijkste omstandigheden. Tot zeven uur per dag draag ik een beschermend pak dat ik constant aan en uit moet trekken: een muts, spatbril, lange gele schort, handschoenen en een FFP2-mondmasker waardoor je niet kunt ademen. Ik ben constant doorweekt van het zweet. Om van de hoofdpijn nog te zwijgen.’
‘Gelukkig hebben we veel aan elkaar in het team. We komen hierdoor, met een lach en een traan. Al is het de laatste tijd vaker een traan. Samen hopen we op een wondermiddel. Of nog beter: dat de mensen zich volledig aan de regels zouden houden.’
Alleen halen de zorgkundigen het niet, dus wordt er andere richtingen uitgekeken. Tegen eind deze week moeten tijdelijke werkkrachten uit sectoren die door corona op een laag pitje staan, kunnen bijspringen in de ziekenhuizen en de woonzorgcentra. Margot Cloet, de directeur van Zorgnet-Icuro, had daar vorige week toe opgeroepen. Vlaams minister van Werk Hilde Crevits (CD&V) heeft de evenementensector, de horeca en de luchtvaartsector zover gekregen dat ze ingaan op die oproep. Samen met de VDAB werkt het kabinet een plan uit om mensen tijdelijk te detacheren.
‘Samen hopen we op een wondermiddel. Of beter nog: dat de mensen zich volledig aan de regels zouden houden’
Cinthia De Villé
Verpleegkundige UZ Brussel
De extra personeelsleden zullen ingezet worden waar ze van nut kunnen zijn. ‘Alle niet-medische taken komen in aanmerking’, zegt Lieve Dhaene van Zorgnet-Icuro. ‘In de administratie en de communicatie, maar ook in de coördinatie van de logistiek, het begeleiden van bezoekers, de catering … Alles is goed om ons personeel te laten focussen op zijn kernopdracht: de zorg.’