Bloot zijn doet geen zeer. Of wel?
Niemand heeft vrouwen zo kunstig in hun blootje gezet als Helmut Newton. Maar kwamen ze daar wel sterker uit? ‘Hij was een beetje een pervert, maar dat was oké.’
¨¨¨èè
Op papier was zijn missie nobel. Helmut Newton (1920-2004) fotografeerde vrouwen en deed dat naar eigen zeggen om hen kracht te geven. Female empowerment, wie kan daar wat op tegen hebben? Toeval of niet: ze waren doorgaans blond, langbenig en rondborstig. Ook: poedelnaakt.
Voelden de modellen zich ook echt gesterkt in hun vrouwelijkheid? Of waren ze in hun beleving toch weer lustobjecten? Actrices als Isabella Rossellini en Charlotte Rampling komen aan het woord in Helmut Newton: the bad and the beautiful, maar ook fenomenen als Grace Jones en Vogue-hoofdredactrice Anna Wintour, die hem meer dan eens inhuurde voor ‘stoppers’: beelden die het doorbladeren afremden en mensen bijbleven.
Wintour bekijkt het zo: ‘In mode is veel van wat we doen aantrekkelijk en mooi. Je hebt iets nodig wat het over de cultuur zelf heeft. Iets wat de geesten prikkelt en soms zelfs mensen verontrust.’ Dat deed Newton ongetwijfeld. Of dat dan alleen zonder kleren kan, is een vraag die niemand stelt (of beantwoordt).
‘Hij was een beetje een pervert’, meent Grace Jones. ‘Maar dat was ik ook, dus ik vond het best oké.’ Wat de braadkip vond die hij met gesperde poten en hakschoenen aan fotografeerde, is een raadsel. Voor Rossellini ontmaskerde hij een cultuur van machismo. ‘En wat dan nog als hij daar deel van uitmaakte?’
Touwen en kettingen Ambiguïteit is de blote draad doorheen Newtons carrière. Een apart soort humor, dat ook. In zijn kofferbak had hij naar verluidt altijd wel wat touwen en kettingen liggen. Het kon maar van pas komen tijdens een shoot.
De scherpste reactie komt uit het archief en is van Susan Sontag, die vond dat hij vrouwen op een vernederende manier in beeld bracht. Geen enkel model dat hij fotografeerde, schijnt er zoveel jaren later zo over te denken. Het kan natuurlijk dat de stichting die Newtons naam draagt, en die ook meewerkte aan deze docu, hen er liever niet in wilde.
Voor Isabella Rossellini ontmaskerde hij een cultuur van machismo. ‘En wat dan nog als hij daar deel van uitmaakte?’