Een nieuwe lockdown is geen optie

Tot het zover is

De verschillende regeringen van België komen vrijdag opnieuw samen binnen het Overlegcomité. Officieel is het programma beperkt tot het finaal goedkeuren van de coronabarometer. Vandaag bekijkt coronacommissaris Pedro Facon hoe de verschillende sectorprotocollen, bijvoorbeeld voor sport, cultuur en onderwijs, kunnen ingepast worden in die barometer.

Die oefening opent evenwel opnieuw de discussie of de geldende maatregelen wel volstaan om het virus in te dijken. Terwijl de coronabarometer het hoogste alarmniveau 4 aangeeft, opereert de Vlaamse sportwereld in code oranje, de cultuurwereld zelfs in code geel. Daarbij is er zogezegd maar een beperkte transmissie van besmettingen, terwijl die nu zeer intens is. Schaal die barometers op naar hun hoogste alarmpeil, en de cultuurwereld gaat grotendeels op slot, terwijl de indoorsporten vanaf 12 jaar verboden zijn.

Zo simpel ligt het evenwel niet. Uit een voorbereidend document dat De Standaard kon inkijken, blijkt dat het niet de bedoeling is om alle protocollen meteen zo strikt mogelijk te interpreteren, louter omdat de federale barometer op 4 staat. ‘De epidemiologische context van een maatschappij als geheel, is niet dezelfde als die van een school, een cultuurhuis of een werkplaats. Verschillende schalen en protocollen zijn in die zin ook vanuit wetenschappelijk oogpunt enigszins te verantwoorden’, luidt het. Ter illustratie: pas na de herfstvakantie schakelt het Vlaamse onderwijs over op code oranje, nog steeds niet het hoogste niveau.

Taboe

Het toont hoe men in Vlaanderen beducht is om vol in de remmen te gaan, wegens de gevreesde sociale en economische kosten. Het afstemmen van de protocollen wordt zo nog een delicate evenwichtsoefening. Want in navolging van de discussie over het sluiten van de horeca dreigen ook nu weer twee zienswijzen te botsen. Bij de regio’s leeft de overtuiging dat wat veilig kan doorgaan, moet kunnen doorgaan, zelfs al leidt dat tot wat complexere regels. Federaal houdt men het graag simpel, zelfs al impliceert het dat de maatregelen misschien wat te bot zijn. Een contact dat niet noodzakelijk is, valt te vermijden, is daar de filosofie.

Op de achtergrond speelt de vraag of het exponentieel stijgende aantal besmettingen en ziekenhuisopnames wel te keren valt met de recentste verstrengingen. Dat Ierland opnieuw in lockdown gaat, creëert een precedent dat de Belgische beleidsmakers gehoopt hadden niet te moeten overwegen. Bij zijn regeerverklaring klonk premier Alexander De Croo (Open VLD) formeel: ‘Ons land, onze economie, onze bedrijven, zij kunnen geen nieuwe algemene lockdown aan.’

Het woord lijkt sinds die speech federaal een taboe, zelfs al erkent het werkdocument achter de barometer dat niveau 4 eigenlijk correspondeert met een lockdown. ‘Niveau 4 betekent zeer hoge druk op het gezondheidszorgsysteem door snelle saturatie van de capaciteit van ziekenhuizen en eerste lijn inclusief testing en contacttracing. Vanwege deze reden was in maart een lockdown geïndiceerd. Hoewel het noch maatschappelijk, noch economisch wenselijk is een volledige lockdown in te stellen, dient het concept te worden benoemd als een situatie die we als maatschappij willen vermijden, maar waarvoor wel inspanningen zullen moeten worden geleverd op vele fronten.’

‘Als je vol op de muur dreigt te knallen, moet je ook een handrem hebben.’ Vooral de situatie in de ziekenhuizen wordt bepalend

Code zwart

Het is een mondvol om te zeggen dat men net verstrengt om een