Geen vanzelfsprekend verbond
De jonge regering-De Croo kan haar schaarse wittebroodsweken als afgerond beschouwen. Met de communicatieblunder rond de gewijzigde teststrategie – de dokters wisten van niets – is haar staat van genade abrupt voorbij. Het echte werk begint: dagelijks nieuwe gebeurtenissen, aanzwellende cijfers, verdeeldheid over de te volgen strategie, profileringsdrang en oude rekeningen doorkruisen plannen die er zopas nog zo slim en stevig uitzagen.
Premier Alexander De Croo en minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke namen van bij de aanvang resoluut de overhand in de communicatie. Het weifelende parcours van Sophie Wilmès en haar restregering was een makkelijk te verbeteren voorbeeld. Het volstond empathie uit te stralen en rustige eendracht te etaleren om een nieuw gevoel van leiderschap ingang te doen vinden.
Dat effect is nog niet weg, maar de vanzelfsprekendheid ervan wel. Dan is een lek over een noodgedwongen en voor de medische professie zelfs welkome koerswijziging inzake het testen op coronabesmetting een duidelijke waarschuwing. Je bent maar zo goed als je meest recente beslissing. Elke keer dat een nieuwe maatregel moet worden overwogen, staat het hele pakket aan nog maar pas verworven geloofwaardigheid op het spel.
De verrassende keuze voor het sluiten van de horeca gedurende vier weken gaf de limiet aan van wat het duo De Croo-Vandenbroucke in deze constellatie aan overwicht heeft. Het passeerde nog net, omdat de twee elkaar versterkten, zoals Wout van Aert en Mathieu van der Poel dat deden in de finale van de Ronde van Vlaanderen. Voor de premier en zijn sterkste vicepremier komt de sprint er gelukkig nog niet meteen aan. Maar een rimpelloos verbond tussen beiden is niet vanzelfsprekend.
De Croo moet voor alles zijn zevenpartijencoalitie bij elkaar houden én de complexe dynamiek tussen federatie en deelstaten bevorderen. Als hij bij een van beide uitdagingen tekortschiet, kan hij snel in een politiek moeras terechtkomen. Dat maakt het voor hem moeilijk om op één lijn te blijven met een Vandenbroucke, die door zijn gedrevenheid wel eens een schietschijf kan worden. Klinkt hij zich toch aan de socialistische veteraan vast, dan lijkt hij minder de leider die hij zich voorgenomen had te zijn.
De donkere wolken pakken zich snel samen. De economische ravage wordt groter en langduriger dan we een paar weken geleden nog hadden gehoopt. En behalve corona wacht ons nog een harde Brexit.
De Croo en Vandenbroucke versterkten elkaar zoals Van Aert en Van der Poel