‘Ik had liever alles of niets gehad’
Onder grote druk gaan de terrassen in mei opnieuw open. Horeca-uitbaters reageren vertwijfeld. De financiële kater zal niet wegspoelen en de spelregels liggen nog niet vast. ‘Ik heb geen zin om flik te spelen.’
MA ‘Wil ik mijn terras openen? Heel graag. Heb ik schrik dat ik het financieel niet ga redden? Absoluut.’ Donovan Van den Berghe, uitbater van café Moeskop op de Antwerpse Dageraadplaats, heeft een dubbel gevoel na het Overlegcomité. Daar werd de ambitie geuit om de terrassen van cafés en restaurants op 8 mei te openen. ‘Het openen van de terrassen heeft een symboolfunctie gekregen’, beseft Van den Berghe. Het verbaast hem daarom niet dat er nog veel onduidelijkheid is. Komt er een sluitingsuur? Wat met de steunmaatregelen? Hoever moeten de tafeltjes uit elkaar staan? Wat mag er geserveerd worden en wat met registratie? ‘De komende dagen zal duidelijk worden of ze echt de sector willen openen of enkel de problemen, zoals de drukte in parken en pleinen of het afval, willen oplossen. De vier
APRIL
tafeltjes voor het café zullen wel volzitten, maar politici mogen niet vergeten dat er mensen keihard werken om hun zaak in leven te houden.’
Openbaar toilet
De ondernemersorganisatie Unizo reageerde gisteren ontgoocheld op de communicatie van de regering. ‘Er was gezegd dat gans de horeca op 1 mei zou heropenen. Maar dat is pas op 8 mei en dan enkel voor horecazaken met terrassen’, zegt topman Danny Van Assche.
‘Ik had ook liever alles of niets gehad’, zegt Babs Cossaert van café Zeezicht. Ze is al druk in de weer om haar zaak herop te starten. Stoelen kregen nieuwe poten, het terras wordt opgeschuurd. ‘Een bruine kroeg start je niet zomaar snel op’, zegt ze. Cossaert heeft de afgelopen maanden geen rust gehad. Bierpakketten, takeaway, gedrukte truien: ze heeft alles uit de kast moeten halen om niet te verdrinken. Dat is maar net gelukt. Hoewel ze een groot terras heeft, zo’n 22 tafels, zal de opening niet meer dan een doekje voor het bloeden zijn, stelt ze. ‘Of we nu honderd of duizend pinten tappen: het bier moet altijd koud zijn en het personeel betaald worden. En wat moet ik doen als twee mensen een uurtje aan een theetje slurpen? Hen wegsturen?’
‘De keuken voelde soms aan als een gevangenis. Ik ben de Uber- en Deliverookoeriers beu gezien’ Restaurant Pici
Andrea Castaldo
Ondertussen rennen kinderen over de zachte ondergrond van het speeltuintje op de Dageraadplaats. Jongeren voetballen. Een groepje van acht mannen drinkt bier uit blik, her en der wordt aan de publieke bankjes geaperitiefd met cava, nachos en guacamole. ‘We willen niet gereduceerd worden tot openbaar toilet of middel voor crowd management’, zegt Cossaert. ‘Ik heb alleszins geen zin om flik te spelen.’
‘We kunnen niet anders dan de indruk krijgen dat bioscopen en theaters achter in de rij staan’,