Arme Joey

Ze speelden snel en kort en ze leefden snel en kort: het verhaal van de vier originele Ramones was rapper uitverteld dan iemand ooit had gedacht. Tommy Ramone stierf in 2014 aan kanker. Hij werd 62. Johnny Ramone stierf in 2006 aan kanker. Hij werd 56. Dee Dee Ramone stierf in 2002 aan een overdosis heroïne. Hij werd 51. En Joey Ramone stierf in 2001 aan kanker. Hij werd net geen 50. Dat gebeurde vandaag twintig jaar geleden.

Joeys echte naam was Jeffrey Hyman. Hij werd geboren met een tumor op zijn ruggengraat, die weliswaar werd weggesneden, maar zijn neurologische systeem werkte nooit naar behoren. Hij was gevoelig voor infecties en leed aan een obsessiefcompulsieve stoornis, waardoor dwanggedachten hem zijn hele leven bleven achtervolgen. Zo ook op oudejaarsdag 2000, toen zijn dwangneurose hem naar de andere kant van de stad dreef, waar hij zogezegd een deur moest sluiten. Hij vocht toen al een paar jaar met ups en downs tegen lymfeklierkanker, en het ging net weer wat beter. Maar het had gesneeuwd, hij viel, en door de chemo waren zijn botten broos geworden. Hij brak zijn heup en werd naar het ziekenhuis gebracht, waar de kanker ongenadig terugkeerde.

Hij kreeg daar ook een bloedinfectie en op Pasen 2001 bleek het tij niet meer te keren. Hij telefoneerde die dag nog met Bono, en later luisterde hij in het bijzijn van onder meer zijn moeder en zijn broer op een ghettoblaster naar ‘In a little while’ van U2. En zo verliet de uitvinder van de punkrock het leven niet met zijn eigen credo ‘Hey ho, let’s go’, wel met Bono die zong: ‘Een man droomt ervan om op een dag te kunnen vliegen. Een man stapt in een ruimteschip naar de hemel. Hij leeft op een ster die sterft in de nacht. En volgt in de stroom, de verspreiding van licht. Laat het draaien, laat het draaien, je doet me duizelen. Temper mijn bonzend hart. Langzaam, langzaam liefje’.

Het is een ingetogen liedje dat niet in de top dertig van beste U2-songs zal eindigen, noch in de top vijftig. Je zou zelfs kunnen zeggen dat het woord ‘klef’ speciaal voor dit soort songs is uitgevonden. Maar als je denkt aan die paaszondag, en die ziekenhuiskamer op 15 april 2001, dan krijg je er wel kippenvel van. Toen het liedje stopte, was ook Joey er niet meer. Hij stierf op het feest van de verrijzenis.

De uitvinder van de punkrock verliet het leven niet met zijn eigen credo