De fiscale koterijen worden opgelapt, nu ze nog afbreken

Na de effectentaks en de buitenlandse huurinkomsten pakt minister van Financiën Vincent Van Peteghem de vergroening van de bedrijfswagens aan. Het blijven tussenstationnetjes in afwachting van een échte fiscale hervorming.

‘Zolang ze er zijn, kunnen ze maar beter groen zijn, zeker? Maar fundamenteel lost dit niets op. We moeten maken dat mensen in euro’s betaald worden, in plaats van in auto’s.’ De reactie van Kamerlid Joris Vandenbroucke (Vooruit) illustreert het voorbehoud op links binnen de meerderheid over het voorstel waarmee minister van Financien Vincent Van Peteghem (CD&V) de bedrijfswagens tegen 2026 broeikasgasvrij wil maken (DS 20 april). Alleen koolstofemissievrije bedrijfswagens – in de praktijk elektrische wagens – blijven dan voor 100 procent fiscaal aftrekbaar.

Het voorstel haalt op zich geen van de honderdduizenden salariswagens van de weg. ‘Maar het pakt toch al de negatieve impact op klimaat en milieu aan’, reageert Groen-Kamerlid Dieter Van Besien. ‘Toch blijven we tegen bedrijfswagens omdat ze onrechtvaardig zijn. Ze geven een fiscaal en sociaal voordeel aan wie al goed verdient.’ Dat voordeel kost de schatkist volgens een raming van Financiën jaarlijks zeker 1,4 miljard euro. Dat ook de installatie van een laadpaal straks fiscaal aftrekbaar wordt, maakt dat voordeel alleen maar groter. Zeker de socialisten, die prat gaan op een ‘sociaal klimaatbeleid’, willen die steunmaatregel toch nog eens tegen het licht houden. Zowel Vandenbroucke als

Van Besien kijkt tot slot vooral uit naar de voorstellen die tot minder bedrijfswagens leiden en meer uitgekeerd nettoloon. Dat debat zal zeker gevoerd worden binnen een grote fiscale hervorming, belooft Van Peteghem.

Surrealistische oplossing

In afwachting blijft de minister repareren, eerder dan hervormen. Niet dat het een keuze is. De vergroening van het bedrijfswagenpark werd beloofd in het regeerakkoord. En gegeven de duur van een leasingcontract moest die aanpassing nu al aangekondigd worden, zegt Van Peteghem. Met dezelfde spoed ontwikkelde hij de effectentaks 2.0 als antwoord op de door de socialisten geëiste ‘rijkentaks’. Die abonnementstaks op effectenrekeningen draagt amper bij tot een faire en transparante fis

Joris Vandenbroucke (Vooruit) caliteit, maar opnieuw was een onderdeel van het regeerakkoord afgevinkt.

En dan was er nog de regulering van de belastingen op buitenlands vastgoed. het Europees Hof van Justitie veroordeelde België in november vorig jaar omdat een Belg die een buitenlandse woning verhuurt, wordt belast op de werkelijke huurinkomsten, terwijl dat in België gebeurt op basis van een (fictief) kadastraal inkomen (KI). De door de Europese Commissie voorgestelde oplossing is om ook binnenlands de werkelijke huurinkomsten te belasten. Maar dat is een taboe voor de liberalen, al zeker als geïsoleerde maatregel. Van Peteghem koos daarom voor de omgekeerde harmonisering. De fiscus zal nu aan elk buitenlands onroerend goed een KI toekennen op diezelfde verouderde basis als die van Belgische woningen. Een surrealistische oplossing, maar ze vermeed dwangsommen en een regeringscrisis.

Mijnenveld

De coronacrisis maakt dat Van Peteghem al die netelige kwesties in de luwte kon ontmijnen. Aan die rust komt een einde, eens de brede fiscale hervorming start. Die moet volgens het regeerakkoord onder meer de lasten op arbeid verder doen dalen en de uitzonderingsregimes (zoals bedrijfswagens) laten uitdoven. Maar binnen de regering lopen de opinies over hoe dat alles moet gebeuren erg uiteen, gaande van een liberale vlaktaks tot het socialistische principe dat elke euro progressief belast moet worden, of die nu met arbeid of kapitaal verdiend is. Tussenin kampeert CD&V al even op de dual income tax. Dat systeem steunt op een pijler met arbeidsinkomsten, die progressief worden belast, en een pijler met vermogen, waar de basis verbreed wordt om die te belasten tegen een vast tarief. Het is geen geheim dat Van Peteghem vooral dat spoor wil bewandelen. Hij stuurde alvast Mark Delanote, de Gentse professor fiscaal recht, uit om het terrein te verkennen.

Het wordt een mijnenveld. Het is tekenend dat zelfs de Hoge Raad van Financiën vorig jaar geen blauwdruk op tafel kon leggen door grote interne spanningen. Als Van Peteghem dat tegen het einde van de bestuursperiode wel kan, slaagt hij waarin voorgangers faalden. Als hij noodgedwongen toch onder de lat door moet, zal de vergroening van de bedrijfswagens slechts een magere troostprijs zijn en de huurbelasting een pijnlijke illustratie van de scheefgetrokken en vastgeroeste fiscaliteit in België.

‘Fundamenteel lost dit niets op. We moeten maken dat mensen in euro’s betaald worden in plaats van in auto’s’

Kamerlid