Partij zit met een ei
Linda De Win had meteen in de gaten dat het communistische parlementslid Jos D’Haese iets in zijn schild voerde. Zoals die kerel door de gangen van het parlement sloop, zijn handen diep in zijn zakken, voortdurend over zijn schouder kijkend als om er zich van te vergewissen dat hij niet werd gevolgd. Af en toe hield hij zijn pas in en masseerde dan even zijn kin alsof hij de moed bij elkaar schraapte om het vermetele plan dat hij in gedachten had, ten uitvoer te brengen.
Misschien was het ook gewoon allemaal onschuldig. Mogelijk wilde deze fan slechts een handtekening van de gevierde – maar helaas afscheidnemende – presentatrice van Villa Politica. Maar dat hij dat dan gewoon eens beleefd vroeg. Linda had nog nooit een politicus de neus afgebeten, een paar uitzonderingen niet te na gesproken en dan voornamelijk in spreekwoordelijke zin. Er was geen enkele reden voor D’Haese om daar als een verlegen schooljongen op zijn nagels te staan bijten. Het was niet dat ze hem naar de goelag dreigde te sturen.
Even dacht Linda om hem aan te spreken: ‘Helaba manneke, wat loopt gij hier nog te doen? Moet gij niet als de gesmeerde bliksem naar de koepelzaal? Het vragenuurtje gaat direct beginnen, hé!’ Maar ze zag af van dat voornemen. Tenslotte zou het Vlaams Parlement na haar afscheid toch ooit zichzelf moeten leren beredderen.
We bevinden ons nu een halfuurtje later op de tijdlijn. Plaats van de actie is de hierboven reeds vermelde koepelzaal. In het Vlaams Parlement is een interessante gedachtewisseling gaande over PFOS en PFAS en over kankergrond op de Antwerpse linkeroever. De dingen van de dag. Voorzitter Liesbeth Homans heeft de debatten perfect onder controle: ieder op z’n beurt, niet door elkaar praten, niet te lang vooral. Thans geeft ze het woord aan D’Haese. Het is niet de eerste keer die middag dat die spreekt, het zal wel de eerste keer zijn dat er naar hem wordt geluisterd. Het verrassingseffect is groot: opeens diept het communistische parlementslid iets uit zijn boekentas op, steekt dat in de lucht, welhaast triomfantelijk. Is dat een ei?
‘Ja, dit is een vervuild ei uit Zwijndrecht’, zegt D’Haese. Monden vallen open, gilletjes worden geslaakt, sommige parlementsleden duiken veiligheidshalve onder hun stoel. Met eieren uit Zwijndrecht kun je immers niet voorzichtig genoeg zijn. Tikkende tijdbommen.
‘Dit ei heb ik gisteren gekregen van iemand die in de buurt van 3M woont.’
Dat is niet helemaal waar, de PVDA’er heeft het een uurtje geleden gekocht in de plaatselijke Delhaize, in een doosje van zes. Met de andere vijf eieren zal hij vanavond een lekker omeletje voor zijn vriendin bereiden. Maar hier telt het shockeffect: zijn collega’s en de kijkers van Villa Politica moeten maar denken dat dit een héél gevaarlijk ei is. ‘Dat ei zit vol met smeerlapperij’, klinkt het stellig.
Typisch voor een vragenuurtje is dat er wel eens vragen worden gesteld. Maar alvast minister-president Jan Jambon heeft vandaag echt geen zin om ook op die vragen te antwoorden. We gaan hier toch geen onderzoekscommissie spelen, zegt hij, een tikkeltje verveeld. Verder beklaagt hij zich vooral dat hij geen wortel of grote selder heeft meegenomen om op zijn beurt zijn uitleg aanschouwelijk te maken. Wel goed gevonden, dat gegoochel met dat ei, moet hij als theaterliefhebber ietwat afgunstig toegeven.
Homans is minder te spreken over de stunt. Het begint met een ei, denkt ze. Maar straks tovert er iemand een gekke kip uit de mouw. Of beginnen ze met lichtgevende forellen te wapperen. Het moet ook niet te gek worden.
De plenaire vergadering wordt gerustgesteld. ‘Zowel deze als de vorige Vlaamse regering heeft al verschillende jaren transparant over PFOS gecommuniceerd’, verzekert minister-president Jambon. Tenzij misschien met de eigen ministers, die vorige week nog collectief uit de lucht vielen. Vooral minister van Mobiliteit Lydia Peeters is naar eigen zeggen van zo goed als niks op de hoogte: ‘Ik ga daar eerlijk en open over zijn’, zegt ze eerlijk en open. Vanochtend nog heeft ze op de landkaart opgezocht waar Zwijndrecht ligt: de Kennedytunnel door en daar nog eens vragen.
Een paar andere ministers moeten het voornamelijk hebben van voortschrijdend inzicht. Zoals wel vaker schrijdt minister van Volksgezondheid Wouter Beke (CD&V) er het meest voortvarend op los. ‘Ga niet bij de huisarts. Dat heeft geen zin. Dat vraagt specifieke onderzoeken.’ Tegen juli zijn de eerste resultaten daarvan bekend. Het zal na al die jaren niet op die paar weken aankomen.
Voor het eerst voelde Linda De Win dat ze misschien toch aan haar pensioen toe was. Dit sketchprogramma blíjven presenteren? Ach. Ze had nog graag Ben Weyts – zelf tot 2019 minister van Mobiliteit en normaal nooit vies van een camera – nog even aan de tand gevoeld. Maar die was opeens nergens meer te bekennen. Linda keek nog even op de gang, maar daar zag ze alleen een figuur wegsluipen listig vermomd als een genderneutrale vogel van naar schatting 15.000 euro. Daar trapte Linda niet in. ‘Ik heb u wel herkend, fake-Corneel van Oosterweel!’
Op de kaart had Lydia Peeters opgezocht waar Zwijndrecht ligt: de Kennedytunnel door en daar nog eens vragen