Slechts ‘eens’ om de vier jaar
Het EK op Sporza België – Finland, vanavond vanaf 20u25 op Eén ★★★★★
‘Football’s coming home’, zingen de Engelsen telkens als ze deelnemen aan een EK of WK en dromen van eindwinst. Zo voelt het ook voor ons als de tv-rechten van zo’n toernooi bij de VRT uitkomen. Hier kijken we voetbal zoals het hoort. Met diepgang en zonder op een minuutje meer of minder te kijken.
Vanavond zullen we weer collectief zenuwachtig worden als de Rode Duivels Finland partij geven, maar we keken ook vorige week en gisteren. En morgen nog een keer. Want: ‘Het is slechts eens om de vier jaar Europees Kampioenschap.’ Dat twee jaar later alweer een wereldbeker volgt, hoeft niemand thuis te weten. De voorbije maanden hebben we uren kijkkrediet opgebouwd door braaf The voice, Thuis en Blind getrouwd uit te zitten. Nu is het tijd om te cashen en dat doen we tot Oostenrijk – Noord-Macedonië nog aan toe.
Sporza biedt ons alles wat we nodig hebben: geen Vive le vélo-achtige toeristische rubrieken over de EK-steden, geen spelersvrouwen die gek doen voor de camera en geen BV’s aan tafel. Puur voetbal. Wie praat ons bij? Analisten als Imke Courtois, Wesley Sonck en vooral Gert Verheyen. Aan geen enkele Rode Duivel hebben we ons als supporter van de verloren generatie meer geërgerd dan aan deze houten klaas. Maar hoe goed is hij vandaag! Niemand die zijn inzichten zo rustig brengt en toch zegt waar het op staat.
Verheyen maakte ook zijn debuut aan het smartboard. Zoals Ivan De Vadder op verkiezingsdag de stembusuitslag presenteert, zo staven de analisten met digitale icoontjes nu eigenhandig de tactiek. Mannen, voetbal en hun gadgets. Al zijn er risico’s: ‘Den touch weet
precies ook van de warmte’, zei schoolmeester Wesley Sonck toen hij zijn pijltjes niet in de ‘golden zone’ kreeg. Die term is zijn stokpaardje. Voer voor echte voetbaldieren.
Behalve dat technologische snufje en commentator Aster Nzeyimana is er weinig nieuws aan de omkadering. Hoeft ook niet. Gewoon ongebreideld palaveren – zo ergerlijk als we dat gezwans soms ook vinden in een praatbarak als Extra time, zo gulzig nemen we het nu met een biertje tot ons.
En waarom ook niet. De besmettingscijfers gaan de goede kant uit, moeten we ons nog ergens anders mee bezighouden? Nee, beseffen ze ook bij de VRT. Na de match van de Rode Duivels donderdag tegen Denemarken bleven we zitten voor hup-Holland-huppeldepup, om daarna ook Het journaal laat mee te pikken. Dat opende met uitzinnige Belgische supporterstaferelen, de goals voor wie de herhalingen had gemist, reacties van onze helden, een reportage over de geboorteplaats van hartpatiënt Christian Eriksen en het verslag van Nederland–Oostenrijk, de match die we 10 minuten eerder op hetzelfde net nog hadden gezien. Pas dan kwamen corona en de holebirechten. Aansluitend: talkshow Villa Sporza.
‘Football’s coming home’? Pas op 11 juli sjotten we hem hier weer buiten.
Aan geen enkele Rode Duivel hebben we ons als supporter meer geërgerd dan aan deze houten klaas. Maar hoe goed is Gert Verheyen vandaag!