‘Dat moet je toch ketterij noemen?’
De filosofe, militante feministe en strijdster voor laïcité Nadia Geerts gaat aan de slag op de studiedienst van de MR. Als docente aan de Haute école de Bruxelles kwam ze in januari in een storm terecht nadat ze op Facebook een bericht had gepost met de titel ‘Je suis Samuel Paty’, over de Franse leraar die bij een islamitische aanslag onthoofd werd. ‘Staatsneutraliteit is voor mij een essentiële waarborg voor individuele vrijheid en gelijke behandeling. Die neutraliteit mag niet afbrokkelen. Dat lijkt een algemeen aanvaard gegeven in een moderne democratische staat. Maar hoe vertaal je dat concreet? Neutraliteit van de overheid kan alleen via laïcité. Wie voor de staat werkt, mag geen geloofsovertuigingen tonen. Anders kom je als overheid in de situatie terecht dat je moet bepalen wat een aanvaardbare, tolerante geloofsovertuiging is. Wat doe je dan met de aanhangers van het Vliegend Spaghettimonster, die met een vergiet op het hoofd komen werken? Of wat met een strekking van het jaïnisme, die vindt dat mensen altijd naakt moeten zijn? Waarom mag dat dan niet?’ ‘Dat moet je toch bijna ketterij noemen? Ze wordt benoemd bij een instituut dat moet instaan voor de gelijkheid van vrouwen en mannen, terwijl ze het symbool draagt van die verschillen tussen mannen en vrouwen, die andere verplichtingen zouden hebben. Ik hoor spreken over een “cv van beton”, maar neutraliteit is ook een competentie. En als een regeringscommissaris zo’n symbool van haar geloof niet kan afnemen tijdens haar werk, heeft ze die competentie niet. Dat lijkt me duidelijk.’