‘Goeiemorgen, bent u al gevaccineerd?’ REPORTAGE
Brussel stuurt zijn Vaccibussen uit naar wijken waar de vaccinatiegraad nog niet hoog is. Op het Anneessensplein kwam de bus traag als een diesel op gang. ‘Mijn schoonmoeder zag hem staan en heeft mij gebeld.’
‘Ik had een uitnodiging gekregen van het vaccinatiecentrum, maar ik bleef aarzelen. Par hasard ben ik hier voorbijgekomen’, zegt Issam Ben Khadra (39). Hij is een van de eersten die zich maandag even na elf uur aanmelden voor een eenmalige inenting met het vaccin van Johnson & Johnson. ‘Ik wil op vakantie gaan naar Marokko. Ik twijfelde nog, maar de mevrouw van de bus heeft me gerustgesteld.’
Mireia Arnella (36) komt voorbij met een gevulde boodschappentas. ‘Ik woon in deze buurt. Ik heb al eens geprobeerd om een afspraak voor vaccinatie te maken via het internet, maar dat is me te ingewikkeld. Hier ben ik er in één keer vanaf.’
Op het Anneessensplein in Brussel dienen zich niet onmiddellijk lange rijen aan. Enkele mannen rond een bank maken misbaar zoals ze dat hier elke dag doen: meisjes worden nageroepen en stoere handbewegingen maken duidelijk dat ze van het vaccin niets willen weten. Het is wachten tot de mond-tot-mondreclame haar werk doet.
Niet zo straf als een trappist
De Vaccibus is niet aan zijn proefstuk toe. Vorige week stond hij in een sociale woonwijk in Jette en hij heeft al vijf weekends op de markt van Anderlecht gestaan, aan het Slachthuis. ‘Op vrijdag, zaterdag en zondag kunnen we er telkens toch 400 vaccins toedienen’, zeg dokter Karl Lafaut, die de bus begeleidt. ‘Vandaag hopen we er 100 uit te delen. Vanaf deze week zullen vijf Vaccibussen naar telkens een andere wijk in het Brussels Gewest trekken. Drie daarvan zijn van het Rode Kruis, elke bus zal zeven dagen op zeven uitrukken. Men zegt weleens in Vlaanderen dat de vaccinatiecampagne in Brussel duurder is. Dat kunnen we niet weerleggen: het vraagt meer inspanning om mensen uit bepaalde groepen te bereiken.’
Intussen proberen de twee verpleegkundigen die de vaccins zetten – twee gepensioneerde vrijwilligers – de passanten te overhalen. ‘Goeiemorgen meneer, mevrouw, bent u al gevaccineerd?’ Veel voorbijgangers zeggen ja, sommigen stoppen uit beleefdheid, anderen uit nieuwsgierigheid: ‘Welk vaccin geven jullie? Is het gratis? Mag iedereen komen? Ik zal er eens over nadenken.’
‘Wacht niet te lang,’ zeggen de verpleegkundigen, ‘want we staan hier alleen vandaag en om vijf uur is het gedaan.’ Ook de dokter doet zijn duit in het zakje: ‘Of het
een straf vaccin is, omdat je maar één prik moet krijgen? Lang niet zo straf als een biertje of een trappist.’ Enkele mensen willen weten of hun medische conditie het vaccin niet in de weg zit: een hartprobleem, een tbc-besmetting als kind. De dokter stelt gerust, de mouwen worden opgestroopt.
Op reis naar Marokko
Beetje bij beetje doet de tamtam zijn werk. Khalil (25) heeft verderop in de straat iemand ontmoet die net gevaccineerd is en komt zich melden. Hij spreekt niet goed Frans en is nerveus. ‘C’est facile?’, vraagt hij aan de verpleegkundige. ‘Het doet geen pijn’, sust die. Hij knijpt toch even de ogen dicht.
Tegen de middag vormt er zich een rij. Abdellah M’feddal is zijn echtgenote Nazhia gaan halen. Ook zij gaan op reis naar Marokko. ‘Ik zocht dit vaccin al lang’, zegt hij. ‘Want het is van een goed merk.’
Sadu Bah (36) kreeg een telefoontje van zijn schoonmoeder, die op de terugweg van haar werk de bus zag staan, en ook zijn vrouw is onderweg. Shukri Adam Omar (23) woont nog maar pas in Brussel en werd verwittigd door een vriend, die zijn kleding kwam wassen in de wasserij op het plein.
Uzma Rehan (40) kon niet naar het vaccinatiecentrum omdat ze wachtte op een nieuwe identiteitskaart, vertelt ze, terwijl ze tien minuten na de prik op een bankje blijft wachten. Haar man kreeg eerder twee dosissen van een ander vaccin. Volgende maand reizen ze naar haar familie in Pakistan. ‘Wat is de naam van het vaccin dat ik net gekregen heb ook weer? En ik hoef dus geen tweede prik meer te krijgen?’
Dat reizen een belangrijke motivator is, blijkt ook uit het feit dat buurtbewoners die al gevaccineerd zijn, komen vragen hoe ze een coronapaspoort kunnen krijgen. Ze kennen de app niet, of hebben geen toegang tot het internet. ‘Voor veel mensen is persoonlijk contact nu eenmaal erg belangrijk’, zegt Fatima Boudjaoui, woordvoerder van de Brusselse Cocon, die instaat voor de vaccinatiecampagne in het Brussels Gewest. ‘We weten intussen uit ervaring dat het helpt om vertrouwenspersonen in een bepaalde gemeenschap aan te spreken, die vervolgens hun hele familie en ook de buren meebrengen.’
De Vaccibussen staan deze week ook in Sint-Gillis, Sint-Joost, Vorst en meerdere keren in Matonge.
‘Ik heb al eens geprobeerd om een afspraak voor vaccinatie te maken via het internet, maar dat is me te ingewikkeld. Hier ben ik er in één keer van af ’ Mireia Arnella